لزوم حمایت از مواضع حامیان محیط زیستی و محیط بانان

این همه قیل و قال و هیاهوی سیاسی و اقتصادی که سرتاسر زندگی امروز ما را فرا گرفته، تا زمانی معنا و ادامه خواهد داشت که محیط زیست و مؤلفه های حیات زیستی که زنجیره وار بهم متصل است،  پایدار باشد.
به بیانی ساده، درصورت از بین رفتن سلامت محیط زیست دیگر مجالی برای رشد و توسعه و قدرت نمایی و موفقیت های گوناگون درعرصه های مختلف باقی نمی ماند. جالب است که عیان بودن چنین توازن مشهودی
باز هم محیط زیست و مسائل مرتبط با آن برای ما هیچ اهمیتی ندارد و حتی در اولویت های دسته دوم و سوم هم قرار نمی گیرد.
تمام وجوه زندگی ما سیاست زده شده است و هر موضوعی را با عینک سیاسی می نگریم. به همین سبب است که بسیاری از اولویت ها یا دیده نمی شوند و یا به طور کارشناسی به آن پرداخته نمی شود. طی چندین دوره اخیر مجلس چه مجلس های اعتدالی و چه مجالس انقلابی، هیچکدام نتوانستند برای محیط زیست و یا حداقل محیط بانان قوانین موثر و منسجم وضع کنند.
همین قوانین نیم بند فعلی هم مربوط به مجالس دوران سازندگی و بعد از آن است. تنها در یک مورد پیرامون قوانین مربوط به عملکرد محیط بانان و وضعیت شغلی و معیشتی آنها سالهاست که فعالان و کارشناسان در این عرصه هشدار می دهند، اما گوش ها پر از حرف سیاسی و همه سرگرم این بازی ها هستند.
کافی است سری به پرونده های قضایی بزنید ببینید چند محیط بان به سبب نقص و ضعف قوانین در زمینه مقابله با شکارچیان و قاچاقچیان غیر مجاز که حیات وحش و جنگل ها را دست مایه سود و سرگرمی خود کرده اند، در زندان به سر می برند و بعضاً حکم اعدام می گیرند!.
 فیلم های بسیاری در فضای مجازی موجود است که محیط بانان در فاصله ۵ متری شکارچیان حضور دارند، اما تنها می توانند نظاره گر فرار آنها باشند. چرا که شکارچیان با سلاح آنها را تهدید و حتی به طرفشان شلیک می کنند اما آنها قادر به استفاده از سلاح نیستند و با معذوریت های فراوان حق تیر دارند و درصورت بروز هرگونه تلفاتی قطعاً باید بیکار شدن و زندان رفتن را به جان بخرند.
این موضوع در کنار حقوق های بسیار پائین و حداقلی، بدون حمایت های مالی و قانونی وضعیتی اسفناک را برای محیط بانان به عنوان حامیان و محافظان حیات بشری به وجود آورده است که آسیبش صرفاً در محدوده فردی و خصوصی آنها ختم نمی شود. باید بپذیریم که وضعیت محیط زیست و نگهبانان و حامیان آن در کشورمان بسیار وخیم است.
ادامه این بی توجهی ها، محیط زیست و حیات انسانی را در کشورمان به مخاطره انداخته است. انتظار می رود تا دولت، مجلس و قوه قضائیه در راستای حفظ و تداوم حیات بشری برای نسل های آینده تصمیمات و مواضع جدی و موثر درمورد مسائل محیط زیستی اتخاذ کنند و با حمایت از مواضع محیط زیستی حامیان و محیط بانان، جایگاهی مناسب برای این حوزه تعریف کنند تا این موضوع در صدر اولویت های کشور قرار گیرد و به یکی از دغدغه های ملی تبدیل شود.