زندگی قسطی برای مردم دستاورد نیست

سرتاسر تبلیغات تلویزیون و تبلیغات محیطی در شهرها، به خرید اقلام مختلف با پرداخت اقساط سالانه اختصاص یافته است. درحقیقت میدان رقابت بین فروشگاه ها و عرضه کنندگان کالاهای مختلف برسر فروش محصول خود در مدت ماه های بیشتر اقساط و احتمالاً بدون پیش پرداخت بودن فروش محصولاتشان است.

رتاسر تبلیغات تلویزیون و تبلیغات محیطی در شهرها، به خرید اقلام مختلف با پرداخت اقساط سالانه اختصاص یافته است. درحقیقت میدان رقابت بین فروشگاه ها و عرضه کنندگان کالاهای مختلف برسر فروش محصول خود در مدت ماه های بیشتر اقساط و احتمالاً بدون پیش پرداخت بودن فروش محصولاتشان است.
از لوازم خانگی و خودرو و موتور سیکلت گرفته تا برنج و چای و پوشک و حتی خدمات درمانی و پزشکی و ... همه تبلیغات خود را بر قسطی بودن خدماتشان متمرکز کرده اند. در ظاهر امر این شرایط نشانگر رقابت شرکت ها و فروشندگان برای عرضه محصولاتشان می باشد. اما کیست که نداند تمام این تبلیغات قسطی فروشی از باب عدم توانایی مردم و نداشتن نقدینگی کافی برای خرید می باشد.
با قدری تأمل باید به این نکته توجه داشت که چنین وضعیتی زیبنده و در شأن مردم ما نیست. شاید گفته شود اقشار ضعیف و کارمند می توانند با اقساط خرد چند ساله نیازهای خود را تأمین کنند، اما واقعیت این است که در این زمینه اختیاری برای مردم وجود ندارند و مجبورند تن به این شرایط بدهند و اجناسی را خریداری کنند که ذاتاً شاید میلی به خرید آن نداشته باشند و اگر شرایط همچون قبل بود هیچگاه خود را زیر بار اقساط و سودهای این چنین نمی بردند.
اگر توانستیم قدرت خرید و حق انتخاب مردم را بالا ببریم و در کنار آن شرایط اقساطی فروش کالا و خدمات را هم داشته باشیم، آن زمان می توان بر رقابت تجاری و اقتصادی صحه گذاشت. وگرنه این سبک رقابت همچون رقابت در صنعت خودروسازی است که تولیدکنندگان حتی با خودشان هم رقابت  نمی کنند؛ چرا که شرایط را به گونه پیش برده اند که مردم نه حق انتخاب و نه چاره ای جز خرید محصولات آنها نداشته باشند.