انتخابات تمام شد؛ سیل در سیستان را دریابید!

از هفتم اسفند ماه سیل در سیستان و بلوچستان مردم را درگیر خود ساخته و سیلاب بسیاری از خانه ها و روستاها را محاصره کرده به گونه ای که حتی امکان رساندن آب و غذا هم برای برخی مناطق وجود ندارد و مردم محلی با ساخت قایق های دست ساز برای نجات گیرافتادگان در سیل اقدام می کنند.
به عنوان مثال در شهرستان دشتیاری و در بخش باهوکلات هنوز مسیر ۱۵ روستا مسدود است و هیچ دسترسی وجود ندارد ولی متأسفانه تا این لحظه هیچگونه خدمات امدادرسانی انجام نشده است.
به گفته بخشدار این منطقه یک پدر و پسر برای نجات از سیل دو شبانه روز روی درخت خود را نگه داشتند و علیرغم درخواست بالگرد برای نجات آنها، نهایتاً مردم محلی با قایق به داد آنها رسیدند و از مرگ نجاتشان دادند.
مسئولان محلی از وخامت اوضاع می گویند که چگونه حتی امکان رساندن آب و غذا به برخی مناطق وجود ندارد و هرگونه درخواست کمک از استان های همجوار و دستگاه های دیگر بی فایده بوده است.
این درحالی است که در پایتخت گویا مسئولان همچنان درگیر انتخابات هستند و مجالی برای رسیدگی به اوضاع و احوال نامناسب مردم در منطقه ای همیشه محروم و مظلوم ندارند.
 این روزها سیاسیون درگیر شمارش افراد انتخاب شده لیست هایشان هستند و درحال برنامه ریزی برای دور دوم انتخابات، درحالی که همین مردم سیستان در تصاویر و گزارش ها با تراکتور و قایق های دست ساز روی آب برای دادن رأی خود را به صندوق های انتخابات رساندند.
آیا حق و انصاف است که چنین مردمی درخواست کمکشان از سوی استان های همجوار و مرکز کشور نادیده و یا جدی گرفته نشود.
چطور می توان این موضوع را توجیه کرد و به مردم گفت که امکانات و تجهیزات کشور در محل های مختلف دپو شده اما به سبب بی برنامگی های موجود و سرگرمی هایی از جنس سیاسی، صدای آنها شنیده نمی شود و اقدامات کافی برای پوشش این حجم از خرابی صورت نمی گیرد.
سیل و زلزله در کشورمان زیاد رخ می دهد و خرابی و ضرر و زیان مالی و جانی بسیار است، اما مسئله برای سیستان بسیار بغرنج تر از دیگر مناطق است. چرا که مردم این استان حتی در عادی ترین شرایط هم برای تأمین آب آشامیدنی و یا بهره مندی از حداقل ترین امکانات رفاهی، بهداشتی، آموزشی و حتی بعضاً از داشتن اسناد هویتی محرومند!.
به همین سبب وقتی برای چنین مردمی اتفاق و یا حادثه ای ناگوار رخ دهد، شدت فشار مشکلات برای آنها چندین برابر دیگر مناطق خواهد بود. از همین جهت است که این انتقاد و انتظار وجود دارد که مسئله سیستان را حداقل در زمان وقوع بحران در اولویت قرار دهیم و نگذاریم بیش از این به مردم این خطه از سرزمین فشار وارد شود.
ناگفته نماند نمی توان منکر خدمات و زحمات دستگاه های مختلفی شد که پای کار حضور دارند، اما وسعت حادثه و از سوی دیگر صعب العبور بودن اکثر مناطق و دوری سیستان از دیگر استان های برخوردار باعث شده تا نوعی نارضایتی برای مردم ایجاد شود. از مسئولان و نهادهای مختلف انتظار می رود تا کمی از دغدغه های غیرضروری خود فاصله بگیرند به سمت مشکلات مردم مناطق سیل زده حرکت کنند تا با دستورات و یا تأمین تجهیزات هرچه سریعتر شرایط مناسب تری برای هموطنان
سیل زده فراهم گردد.