جذب سرمایه گذاری خارجی؛ نجات بخش وضع موجود

از هر طرف که به صنعت دارو و تجهیزات پزشکی و به طور کلی چرخه نظام سلامت ورود می کنیم با مشکلات مالی و کمبود نقدینگی مواجه می شویم. مشکلاتی که از تولیدکنندگان و فعالان صنعت دارو گرفته تا پرستاران و کادر درمان براثر کمبود منابع مالی دچار مشکل شده اند و هریک باتوجه به نقش و جایگاهی که دارند دچار تبعات خاص خود می شوند و چالش های متفاوتی برای کشور به وجود می آید.

جذب سرمایه گذاری خارجی؛ نجات بخش وضع موجود

از هر طرف که به صنعت دارو و تجهیزات پزشکی و به طور کلی چرخه نظام سلامت ورود می کنیم با مشکلات مالی و کمبود نقدینگی مواجه می شویم. مشکلاتی که از تولیدکنندگان و فعالان صنعت دارو گرفته تا پرستاران و کادر درمان براثر کمبود منابع مالی دچار مشکل شده اند و هریک باتوجه به نقش و جایگاهی که دارند دچار تبعات خاص خود می شوند و چالش های متفاوتی برای کشور به وجود می آید.
قصد ورود به مشکلات مالی این چرخه نداریم و مسئله اصلی این بحث تأمین این کمبود مالی در حوزه های مختلف است. یکی از عرصه هایی که موجب درآمدهای ارزی برای کشور می گردد و می تواند به صورت تصاعدی نیازهای ریالی در این عرصه را تأمین کند بحث "گردشگری سلامت" است.
امروز در صنعت توریسم و گردشگری یکی از حوزه های پردرآمد در حوزه درمان است. بسیاری از افراد از اقصی نقاط جهان به کشورهایی می روند که نیازهای خود در حوزه درمان و سلامت را برطرف کنند. این گردشگران دارای مزیتی مضاعف هستند و به جز اینکه نیازهای پزشکی خود را رفع می کند، ناخواسته درآمدهای دیگری برای شرکت های مهاجرتی، صنعت هتل داری، حمل و نقل بین المللی، حمل و نقل درون شهری، خرید و هزینه برای تفریح و بازدید از اماکن گردشگری و... را به همراه خواهد داشت.
ارزش بازار گردشگری سلامت در سال 2015، بالغ بر 439 میلیارد دلار بوده و این بازار شاهد رشد بیش از 25 درصدی در هر سال است و این رقم در تا سال 2025، رقم 1000میلیارد دلار را محقق خواهد کرد.
گردشگری سلامت در سال 2023، 2.3 میلیارد دلار برای کشور ترکیه ارز آوری داشته است. این درحالی است که میزان کل صادرات صنعت داروی ما طی چند سال گذشته در بهترین حالت 200 میلیون دلار بوده است!. به عبارتی ترکیه توانسته است با بهره گیری از توریسم سلامت بیش از 10 برابر صنعت داروسازی ما ارز آوری داشته باشد.
امروز مشکلات مالی چرخه درمان و سلامت کشور به گونه ای چالش برانگیز شده است که فعالان در این عرصه مدام چشم به تغییر رویه ها و حمایت های مالی دولت دارند. دولت نیز به سبب محدودیت در منابع و بوروکراسی های پرپیچ و خم نمی تواند نیاز آنها را تأمین کند و تاخیرهای موجود موجب نارضایتی در نظام سلامت کشور گردیده است.
این درحالی است که ما پتانسیل های فراوانی چه به لحاظ دسترسی های منطقه و چه به لحاظ کیفیت خدمات پزشکی و درمانی در کشور داریم که می توانیم به سادگی تمامی گردشگران سلامت منطقه را جذب کنیم.
کشورهای عربی منطقه اعم از همسایگان غربی و جنوب خلیج فارس سفرهای درمانی زیادی به حوزه اروپا دارند؛ درحالی که حضورشان در ایران می تواند از جهات مختلفی همچون بعد مسافت، کاهش هزینه ها و قرابت های فرهنگی برای آنها بسیار جذاب تر و آسان تر باشد.
این نیاز به نگرش سیاست گذاران کشور در حوزه گردشگری سلامت دارد. اینکه یک هماهنگی و یکپارچگی در میان نهادها و دستگاه های مختلف ایجاد شود تا گردشگران حوزه سلامت از بدو ورود جذب آرامش و کیفیت بالای خدمات در کشورمان گردند.
هرچند که این هماهنگی بسیار سخت است، اما باید بپذیریم که چاره ای جز حرکت به سمت تحولات نوین در حوزه سلامت نداریم و باید خود را با رویکرد های جدید در این عرصه به روز کنیم.