کیفیت آب و نیاز به تحول ملی

درمورد مسئله آب درکشورمان چالش ها و بحران های فراوانی وجود دارد که هرکدام به نحوی بخشی از توان کشور را به خود مشغول ساخته و موجب هزینه های مادی و اجتماعی شده است.
 در برخی مناطق کشور با کمبود آب و خشکسالی مواجهیم و در برخی مناطق با آلودگی شدید و در برخی مناطق با کیفیت پائین مواجهیم.
در موارد مرتبط با خشکسالی و آلودگی شدید چون قابل مشاهده است تکلیف مشخص بوده و مسائل مرتبط با آن قابل پیگیری است. اما درمورد مسئله کیفیت پائین آب در اکثر مناطق کشور از آنجا که تبعات آن به صورت آنی و دفعی صورت نمی گیرد مورد توجه نیست؛ درحالی که اثراتش بسیارگسترده است.
در نمونه اخیر در پی تائید آلودگی آب شرب رضوانشهر که منجر به مسمومیت حدود 400 نفر از شهروندان شد، دادستانی این شهرستان علیه مدیران آبفا و شبکه بهداشت و درمان این شهرستان اعلام جرم کرد. اینکه مسئولین می بایست در قبال مسئولیتی که برعهده دارند پاسخگو باشند امری ضروری است اما واقعیت و عمق ماجرا بسیار بیشتر از این اقدامات است.
امروز در بسیاری از کلانشهرهای کشور به خصوص پایتخت به سبب عدم توازن میان توان خدمت رسانی و گستردگی مشترکین و ازدیاد مصرف کنندگان آب، تأمین آب آشامیدنی به معضلی برای مدیران مبدل شده و مجبور به استفاده از منابع آب زیرزمینی از طریق چاه شده اند. در برخی مناطق تهران تأمین آب آشامیدنی مردم از طریق چاه های متعدد تأمین می شود درحالی که هیچ تسویه خانه ای در اطراف آنها وجود ندارد!.
نتیجه چنین رویکردی کاهش کیفیت و سلامت آب گردیده است که می توان نمود عینی آن را در رسوبات و لایه های بسته شده در پشت شیرهای آب مشاهده کرد و اثرش را در افزایش بیماری های کلیوی به خصوص ایجاد سنگ کلیه در میان اقشار مختلف اشاره کرد. امروز بسیاری از افراد جامعه بدون اینکه بدانند دچار برخی نارسایی های کلیوی شده اند که خودشان از آن خبر ندارند و تا زمانی که دچار درد نشوند متوجه بروز مشکل نمی شوند.
مواجهه با این معضل با اعلام جرم علیه یک یا چند مدیرمسئول موثر نخواهد بود چرا که از چند وجه کلان می توان به این مشکل پرداخت. ابتدا اینکه ساختار و بستر سیستم انتقال آب ما عمری بیش از نیم قرن دارد و در هر دهه بنابر نیازهای روز در قالب همان ساختار توسعه یافته است. درحالی که هدر رفت آب و عدم استانداردهای بهداشتی در این ساختار عیان است.
البته این موضوع شاخه های زیادی را در اطراف خود دارد که هرکدام به تنهایی جای بحث دارد اما سلامت مردم در مورد مصرف آب باید تضمین شده باشد. این آب را کودکان و نوجوانان و افراد سالمند مصرف می کنند و با توجه به حساسیت هایی که در حوزه سلامت دارند این سبک آبرسانی موجب بروز نارسایی هایی در سیستم سلامتی آنها خواهد شد.
ضرورت رسیدگی به تأمین آب سالم برای مردم امری ضروری است که نیاز به عزمی ملی دارد تا ساختار و زیرساخت های فنی آن اصلاح گردد.