چای سبز ماچا خواب و عملکرد اجتماعی افراد مسن را بهبود می بخشد

محققان ژاپنی اخیراً مزایای شناختی بالقوه چای سبز ماچا  (چای سبز پودری) را برای افراد مسن ارزیابی کردند.
به گزارش مهر به نقل از مدیکال نیوز تودی، چای سبز حاوی آنتی اکسیدان هایی است که می‌تواند
فواید سلامتی داشته باشد و حتی از برخی بیماری‌ها جلوگیری کند.
محققانی که مطالعه فعلی را انجام دادند می‌خواستند ببینند که آیا این طیف از مزایا می‌تواند به مزایای شناختی نیز گسترش یابد.
همانطور که موارد زوال عقل همچنان در حال افزایش است، دانشمندان به تحقیق در مورد راه‌هایی ادامه می‌دهند که افراد می‌توانند سلامت شناختی خود را بهبود بخشند.
این مطالعه نتایجی را که محققان انتظار داشتند کاملاً به دست نیاورد، زیرا شرکت‌کنندگانی که ماچا مصرف کردند، بهبودی در حافظه و سایر عملکردهای شناختی گسترده‌تر نداشتند.با این حال، افراد مسن با زوال خفیف شناختی که ماچا مصرف کردند، بهبودی در شناخت اجتماعی و خواب نشان دادند.
چای سبز ماچا سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی از جمله ویتامین C و E، منیزیم و پتاسیم است. ماچا همچنین دارای ترکیبات فعال زیستی مانند تیانین و کاتچین است.
تیانین یک اسید آمینه در غذاها و نوشیدنی‌های مختلف است که می‌تواند به آرامش ذهن کمک کند. کاتچین ها پلی فنول هستند و می‌توانند التهاب را در بدن سرکوب کرده و از آسیب سلولی جلوگیری کنند.
محققانی که مطالعه کنونی را انجام دادند، با جذب ۹۹ شرکت‌کننده و بررسی آنها به مدت ۱۲ ماه، چگونگی تأثیر ماچا بر عملکرد شناختی را بررسی کردند. شرکت کنندگان ۶۰ تا ۸۵ ساله بودند.
از میان شرکت‌کنندگان، ۶۴ نفر کاهش ذهنی شناختی و ۳۵ نفر اختلال شناختی خفیف را گزارش کردند. شرکت کنندگان به طور تصادفی با استفاده از یک سیستم کامپیوتری به گروه ماچا یا دارونما تقسیم شدند.
گروه ماچا روزانه ۲ گرم چای سبز را از طریق یک کپسول مصرف کردند در حالی که گروه دارونما یک کپسول حاوی نشاسته ذرت مصرف کردند.
محققان ارزیابی‌های شناختی را در ابتدا، پایان و ۶ ماه پس از مطالعه انجام دادند.آنها همچنین وضعیت عصب روانشناختی، حافظه، عملکرد اجرایی، توجه، عملکرد اجتماعی و کیفیت خواب شرکت کنندگان را آزمایش کردند.علاوه بر این، محققان تصویربرداری عصبی را در ابتدا و انتهای مطالعه انجام دادند تا سطح ماده خاکستری و سفید شرکت کنندگان را در مغزشان بررسی کنند.
دانشمندان در طول ۱۲ ماه شرکت کنندگان را به طور منظم تحت نظر داشتند.در حالی که دانشمندان انتظار داشتند که شرکت کنندگان در گروه آزمایش تا پایان مطالعه بهبودی در عملکرد شناختی گسترده‌تری نشان دهند، گروه آزمایش در مقایسه با گروه دارونما بهبودی قابل توجهی نشان نداد.