آتش جنگ با دیپلماسی کنترل می شود

شکی نیست که زد و خوردهای نظامی در منطقه نمی تواند پایانی داشته باشد و انتهای روشنی برای آن وجود ندارد. مسئله بر سر قدرت نمایی نظامی نیست و امروز انبوهی از انواع بزرگترین و پیشرفته ترین
سلاح ها و ادوات جنگی در خاورمیانه انباشته شده و هریک از کشورهای منطقه مدل به مدل از این جنگ افزارها را دراختیار دارند. مسلماً اگر قرار به استفاده از آن علیه یکدیگر باشد دیگر آرامش و ثباتی در منطقه ماندگار نخواهد بود.
درهمین رابطه درگیری های شدید در لبنان و زد و خوردهای میان اسرائیل و حزب الله موجب بروز تحولاتی خواهد شد که ایران نیز احتمالا می تواند بخشی از آن باشد.
  شکی نیست که اشراف اطلاعاتی و عملیاتی نیروهای نظامی کشورمان به قدری هست که می توانند پاسخی به مراتب شدیدتر در ابعاد مختلف به این قبیل اقدامات بدهند. اما مسئله اصلی بالابردن افق های دید و تشخیص استراتژیک از سیر تحولات می باشد.
مسلماً وقتی پای آینده نگری درمیان باشد، باید ابزار و ملزومات مربوط به آن را به کار گرفت. لذا در این برهه از زمان ضرورت به کارگیری از ابزارها و ظرفیت های دیپلماسی بیش از هرزمان دیگری احساس می شود تا فشار را از میدان درگیری بکاهد و کشور را به سمت و سوی ثبات و تحکیم اقتدار بازدارنده پیش ببرد.
پرواضح است که شعله آتش در سرزمین های اشغالی روشن شده و شراره های آتش آن به سایر مناطق سرایت کرده است. نمی توان با برخوردهای مقطعی و دفعی جلوی این آتش را گرفت و می بایست آتش را در مبدأ آن کنترل نمود.
ایران بهتر از هرکشور دیگری می داند که حیات رژیم صهیونیستی در حفظ تنش،آشوب و درگیری است. لذا این رژیم طالب هرگونه تنش می باشد تا بتواند حمایت های بیشتری را از سوی آمریکا و غرب کسب کند و به پشتوانه آن برای پایان دادن به درگیری ها از طرف های مقابل باج بگیرد.
لذا بازی کردن در این نقشه رژیم صهیونیستی به منزله گسترش آتش درگیری و افزایش تبعات و هزینه های تحمیلی بر کشور و منطقه می گردد. امروز فشاری غیرقابل وصف برمردم غزه وارد می شود، در لبنان نیز
درگیری ها موجب بروز نا امنی گردیده و در یمن نیز شاهد حملات نیروهای ائتلاف به مواضع حوثی ها هستیم که در تمام این درگیری ها مردم عادی قربانی می شوند.
لذا ایران به عنوان حامی و پشتیبان اصلی مقاومت در منطقه وظیفه حفظ ثبات و امنیت این نیروها را با واسطه یا بی واسطه برعهده دارد و به بیانی دیگر این انتظار از ایران می رود تا رشته امور را به گونه در دست گیرد تا تحولات موجود به سمت و سویی برود که منجر به کاهش تنش های میدانی و فعال شدن حوزه دیپلماسی گردد.
به کارگیری از پتانسیل های جهان اسلام و قدرت چانه زنی و میانجی گریهای برخی کشورهای عربی و اروپایی می تواند آتش برافروخته شده توسط رژیم صهیونیستی را خاموش و یا کنترل نماید. بهره گیری از توان دیپلماسی عمومی در سراسر جهان و به خط کردن افکارعمومی در محکومیت و فشار روانی بر آمریکا و رژیم صهیونیستی می تواند کنترل کننده این شرایط بحرانی باشد.