آینده منطقه بسته به نوع تصمیم گیری ایران

تحولات منطقه به گونه ای فزاینده در حال انفجار است. انفجاری که اگر رخ دهد معلوم نیست دامنه آتش جنگ را تاکجا و با چه کیفیتی پیش ببرد. امروز با شهادت دبیرکل حزب الله لبنان شهید سیدحسن نصرالله چاشنی این بمب توسط رژیم صهیونیستی در لبنان فعال شده است و تنش های منطقه ای را به اوج رسانده است.
حساسیت مسئله مقاومت با محوریت حزب الله بیش از همه برای ایران اهمیت دارد. چرا که جدای از مستقل بودن محورهای مختلف مقاومت، همگرایی و هم افزایی میان آنها با محوریت حزب الله صورت می گیرد. از همین حیث اقدامات رژیم صهیونیستی علیه آن و به خصوص رهبران آن می تواند آتش احتمالی درگیری ها را شعله ورتر نماید.
به هر حال حملات سنگین اخیر رژیم صهیونیستی وشهادت سیدحسن نصرالله افکارعمومی در داخل و در دیگر کشورهای اسلامی را برآن داشته که باید برخوردی جدی با اسرائیل صورت گیرد. اگرچه این برخورد می تواند از سوی محورهای مقاومت در کشورهای مختلف منطقه باشد، اما انتظارها از جمهوری اسلامی ایران در برابر این حوادث به شکل دیگری مطرح است.
آنچه به عنوان اولین گزینه در ذهن و مورد خواست برخی از اقشار و جریان های داخلی و منطقه ای وجود دارد، حمله نظامی است. هرچند که تشخیص این گزینه برعهده شورای عالی امنیت ملی کشور است اما باید با بررسی دقیق تحولات، احتمالات، تبعات و دستاوردها، بهترین و موثرترین تصمیم را اتخاذ کرد.
اما باید بر این نکته نیز تأمل داشت که اسرائیل مستقیم و غیرمستقیم اعلام کرده است که هدف نهایی ایران است و طی ماه های گذشته به انحای مختلف به دنبال کشاندن پای ایران به این معرکه بوده است.
تشخیص نحوه و کیفیت برخورد با اسرائیل در زمان کنونی تصمیم به غایت حساس و تعیین کننده است. چرا که می تواند آینده و روند تحولات منطقه را به گونه ای دیگر رقم بزند و تغییرات را در توازن قدرت سیاسی، اقتصادی، انرژی، نظامی و قومیتی ایجاد کند. نباید فراموش کرد که آینده محور مقاومت نیز به این تصمیم ایران بستگی دارد که چطور و با چه رویکردی به مصاف تجاوزات رژیم صهیونیستی رود.
آنچه مسلم است باید به هرطریقی کشورهای عربی را از حالت انفعال خارج کرد. باید هم افزایی منطقه ای در کشورهای اسلامی و همگرایی با کشورهای اروپایی را فراهم کرد تا یک اجماع رسمی علیه این رژیم شکل گیرد.
همانطور که گفته شد تصمیم به اقدام نظامی و شدت و گستره آن با مسئولان نظامی و شورای امنیت ملی کشور است، اما نباید این نکته را فراموش کرد که اسرائیل امروز در تنگنای افکار عمومی در داخل و خارج از سرزمین های اشغالی مواجه شده است و تنها راه تنفس آن ورودش به یک جنگ با کشوری ثالث است تا بتواند برای خود عِده و عُده جمع کند و انجام جنایات نظامیش را در جهت دفاع از خویش جلوه دهد.