آدرس را اشتباه نرویم

از زمان شروع فصل جدید سوریه تحلیل ها و تفسیرهای بسیاری درمورد چرایی و سرعت عمل مخالفان مسلح در براندازی حکومت اسد مطرح شده است. درمیان تحلیل هایی که مستند و معقول تر و به دور از تعصبات سیاسی و اعتقادی عنوان شده، وجود یک زنجیره از عوامل و علل مختلف در بروز وقایع اخیر سوریه قابل توجه است.
علل مختلفی که از مسائل امنیتی و سیاسی تا اقتصادی و اجتماعی را در بر می گیرد و دامنه آن جدای از ابعاد سیاست داخلی سوریه به مشی همسایگان این کشور در بعد سیاست خارجی مربوط
می شود. این نگرش متأسفانه از سوی برخی جریان ها در داخل کشورمان مورد توجه قرار نگرفته است و سعی دارند آنچه خود برداشت می کنند و یا بهتربگوئیم آنچه منافعشان را تأمین می کند را به عنوان علت این واقعه بیان کنند.
متأسفانه برخی جریان های داخلی بدون توجه به تحلیل های منطقی، مستقیماً چاقوی انتقام برای ترکیه تیز کرده اند و جای این نگرانی هست که بساطی همچون قائله سفارت عربستان رقم بزنند تا فصل تاریکی را مجدداً در سیاست خارجی کشورمان
رقم بزنند.
اینکه ترکیه بخش مهمی از پازل حوادث اخیر سوریه بوده است شکی نیست؛ اما اینکه بخواهیم به صورت علنی و مستقیم با ترویج احساسات بعضاً ضد قومیتی یک جریان افراطی را به راه بیندازیم و جبهه دیگری در ابعاد سیاسی و امنیتی برای کشور درست کنیم، چیزی جز هزینه تراشی برای ملت و کشور تلقی نمی شود.
انتظار می رود تا ابتدا دستگاه های عالیه نظام همچون شورای امنیت ملی و سپس دولت و قوه قضائیه و بخش های نظارتی در چنین وضعیت و برهه حساسی که در آن قرار گرفته ایم برخی افراد را که خواسته یا ناخواسته بر آتش اختلاف و افتراق با همسایگان می افزایند را توجیه کنند تا درمورد مسائل این چنینی که بار و تبعات امنیتی برای کشور دارند کلام و نظراتشان بر محور سیاست های کلی نظام تنظیم کنند و بی جهت با عده و عُده ای که در اختیار دارند مدام دستگاه های امنیتی،نظامی و سیاست خارجی را تحت فشار نگذارند.
مسلماً لایه ها و هسته های سیاست گذاری کشور در ابعاد امنیتی و دیپلماسی خیلی زودتر و عمیق تر جریان های احساسی و افراطی وضعیت موجود را درک و تحلیل کرده اند، لذا بهتر است چه با دستورالعمل رسمی و ابلاغیه کتبی و چه به صورت شفاهی اما موثر، یک تذکر جدی به تمامی جریان های سیاسی داخلی بدهند که در زمینه سیاست خارجی کشور و به ویژه موضوع سوریه که از حساسیت های بالای سیاسی و امنیتی برخوردار است صدایی واحد از کشور خارج شود و بی جهت برای منافع ملی هزینه ایجاد نکنند.
جای تأسف است که بعضاً منافع ملی و حتی امنیت کشور دستخوش منافع گروه و برخی جریان هایی می شود که برای رسیدن به میل و اهداف خود ابایی از نادیده گرفتن حقوق بیش از 80 میلیون ایرانی ندارند و تنها به خواست خود توجه می کنند.