کاری کنیم این آب و خاک برای ایران‌ ما بماند

رئیس جمهور در همایش تجلیل از برگزیدگان بخش کشاورزی:

رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه کشاورزان سرمایه‌های بزرگ این کشور هستند، گفت: باید کاری کنیم که این آب و خاک برای همیشه برای ایران ما بماند و بتواند جاری و ساری باشد، اگر تعادل بین منابع و مصارف را رعایت نکنیم، فردا باید این سرزمین را رها کنیم و برویم.

کاری کنیم این آب و خاک برای ایران‌ ما بماند

 رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه کشاورزان سرمایه‌های بزرگ این کشور هستند، گفت: باید کاری کنیم که این آب و خاک برای همیشه برای ایران ما بماند و بتواند جاری و ساری باشد، اگر تعادل بین منابع و مصارف را رعایت نکنیم، فردا باید این سرزمین را رها کنیم و برویم.
به گزارش ایرنا، «مسعود پزشکیان» در «همایش تجلیل از برگزیدگان بخش کشاورزی» افزود: هر تغییری از باور اولیه شکل می‌گیرد. این باور که من می‌توانم تغییر ایجاد کنم سرآغاز رشد و توسعه و ترقی است، ما می‌توانیم مشکلات کشور را خودمان حل کنیم، مگر دیگران چه کردند که ما نمی‌توانیم، چه کسی گفته ما از دیگران کمتر و پایین‌تر هستیم؟
وی ادامه داد: بسته به سوالی که در ذهن ما شکل می‌گیرد و دغدغه‌ای که در ذهن ما ایجاد می شود، فرداها تغییر خواهد کرد. جایگاه ما اینجا نیست که هستیم، وقتی این را بپذیریم، برای جایگاه واقعی خود تلاش خواهیم کرد، شروع به مطالعه کردن، زحمت کشیدن، بیدار ماندن، تجربه کردن و یاد گرفتن می کنیم.
پزشکیان با تاکید بر این که جایگاه ما را خودمان مشخص می‌کنیم و این نقطه آغاز هر تحولی است، گفت: پدرم کارمند معمولی و ساده بود، در مزارع کشاورزی و کارگری کرده‌ایم اما همواره بر این باور بودیم که خانواده ما، محله ما، شهر ما و استان ما باید بهتر از این باشد که اکنون هست. وقتی نسبت به شرایط موجود نگاه اعتراضی داشته باشیم، برای رسیدن تلاش خواهیم کرد.
وی اظهار داشت: منابع آب و خاک ایران مشخص است، ما باید کاری کنیم که این آب و خاک همیشه برای ایران ما بماند و بتواند جاری و ساری باشد. مدیریت این امر با شماست، اگر تعادل میان منابع و مصارف را رعایت نکنیم، فردا باید این سرزمین را رها کنیم و برویم، چرا که اگر آب نباشد دیگر نمی‌شود کاری کرد.پزشکیان ادامه داد: اینکه چگونه آب و خاک را مدیریت کنیم، چه چیزی با چه کیفیتی و به چه مقداری بکاریم و در کجا توزیع کنیم، جز الفبای تصمیم‌گیری سیاست کشاورزی است. سالها تولیدی را انجام داده‌ایم، بعد روی دست کشاورز مانده است و سال دیگر چیز دیگری کم می‌آید. انجمن‌ها و سازمان‌های مدنی باید برای برقراری تعادل بین عرضه و تقاضا برنامه‌ریزی کنند.
وی افزود: وظیفه حاکمیت و دولت است که مشخص کند، چه چیزی، کجا، با چه کیفیتی، چه مقداری را باید کاشت و سپس باید در کجا توزیع کرد.