خلأ قدرت در فوتبال و تبعات هولناک آن

کمتر برهه ای در فوتبال ایران وجود داشته که چنین سطحی از آشفتگی و اختلال کارکرد در همه سطوح مشاهده شود.



کمتر برهه ای در فوتبال ایران وجود داشته که چنین سطحی از آشفتگی و اختلال کارکرد در همه سطوح مشاهده شود.
 در سطح کلان، فدراسیون فوتبال هنوز با سرپرست اداره  می شود و با وجود انجام اصلاحات روی اساسنامه و ارسال آن به فیفا برای کسب مجوز برگزاری انتخابات، تکلیف وضعیت ریاست  مشخص نیست.
در سطح باشگاهی هم استقلال و پرسپولیس که مهم ترین باشگاه های ایران محسوب می شوند وضعیت معلقی دارند. استقلال که بدون مدیرعامل و با سرپرست مهیای فصل جدید می شود و مدیریت پرسپولیس هم با فشار روز افزون هواداران مواجه شده و احتمال جدایی او کم نیست. این ها نشان دهنده اختلال کارکرد در سطوح مدیریتی فوتبال ماست که به نظر می رسد همگی برآمده از مسئله خلأ قدرت است.
 وقتی در یک ساختار، قدرت - چه مطلق و چه توزیع شده - وجود نداشته باشد پیشبرد ساده ترین امور و فراتر از آن حرکت در جهت نیل به اهداف از پیش تعیین شده امکان پذیر نخواهد بود. وقتی فدراسیون فوتبال ماه هاست که رئیس ندارد نباید انتظار داشت که وضعیت
تیم های ملی سر و سامان بگیرد و یا برای کم کردن مشکلات مالی راهبرد مشخص تعیین شود.
اگر در دو باشگاه اصلی فوتبال ما مدیریت ثابت و بلند مدتی وجود نداشته باشد که از توانایی برای اعمال قدرت برخوردار باشد این آشفتگی فعلی را همچنان شاهد خواهیم بود.
بنابراین در وهله اول باید مسئله فقدان قدرت در فدراسیون فوتبال و پس از آن در باشگاه هایی که دولت متولی آن است حل و فصل شود. ناگفته نماند که با وجود تصدی گری وزارت ورزش و مالکیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، یک رئیس فدراسیون قوی و مقتدر می تواند نقش موثری در سر و سامان دادن به وضعیت این باشگاه ها داشته باشد و فراتر از حیطه اختیارات خود اعمال قدرت کند.
 هنوز از یادها نرفته که اوایل دهه 80 رئیس وقت فدراسیون با خرید دو ساختمان برای این دو باشگاه که در آن زمان وابسته به سازمان تربیت بدنی بود، چگونه به شرایط نابسامان آنها خاتمه داد. اگر امروز هم تکلیف پست ریاست فدراسیون مشخص شده بود و یک مدیر کاربلد در این جایگاه قرار می گرفت، آیا این آشفتگی کنونی را شاهد بودیم ؟ در شرایط کنونی و با بحران مالی که بر فوتبال ایران سایه افکنده، باید برای آینده نقشه راه ترسیم شود و در وهله اول این اقدام بدون تعیین تکلیف وضعیت ریاست فدراسیون میسر نیست.
فوتبال ایران به اندازه کافی تحت فشار ناشی  از مشکلات و بحران های مالی موجود است و دیگر توان تحمل  شرایط کنونی را ندارد. باید هر چه زودتر مسئله خلأ قدرت حل شود تا این فوتبال کم رمق شده رو به زوال و نابودی نرود.