جنگل‌خواري، فرسايش خاك و آسيب‌هاي زيست محيطي

در پي تداوم جنگل‌خواري و جنگل‌تراشي، به هر دليل موجه يا غيرموجه، با مجوز يا بدون مجوز، حالا پاي جنگل‌خواران و سودجويان به جنگل‌هاي حرا در استان بوشهر رسيده است، به گفته رئیس اداره حفاظت از محیط زیست شهرستان دیر دراستان بوشهر:«بخشی از جنگل حرا در تالاب بردستان در سواحل جنوب ایران در معرض تخریب است. این خطر در پی احداث یک جاده به‌سوی یک مرکز پرورش میگو به‌وجود آمده است.»
جنگل‌خواري، پديده‌اي است كه مدت‌هاست محيط زيست حيواني، گياهي و انساني كشور را در معرض انواع خطرها قرار داده است؛ يكي از مهم‌ترين آسيب‌هاي چنين رفتارهايي، فرسايش خاك وافزايش جاري شدن سيلاب‌ها در فصل بارش و تخريب منازل مردم و حتي خسارات جاني است، به گفته كارشناسان
محيط زيست در تمام دنيا، جنگل با درختانش، هم موجب حفظ خاك مي شود و هم سدي طبيعي است در برابر سيلاب، ضمن اين‌كه خاك جنگل اين ويژگي را دارد كه آب را به‌خود جذب كرده و وارد سفره‌هاي زيرزميني كند. در واقع درخت و خاك جنگل، هم‌زمان دو عنصر بسيار مهم هستند هم براي حفظ و ذخيره آب و هم براي جلوگيري از بروز سيلاب‌ها. بنابراين تخريب جنگل‌ها، هم موجب از
بين رفتن درختان به‌عنوان سد طبيعي و هم موجب فرسايش خاك مي‌شود.
 به گفته رئیس کمیته محیط زیست مجمع تشخیص مصلحت نظام فرسایش:
«در ايران سالانه، در حدود ۲ میلیارد تن خاک تحت تاثير فرسايش، از بين مي‌رود.
این میزان بیش از سه برابر میانگین جهانی است كه  طی سال‌های اخیر بیشتر شده است.»‌  به گفته همين مقام، به‌طور متوسط در جهان بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال طول می‌کشد تا یک سانتی‌متر خاک تشکیل شود. در اقلیم کشور ما این زمان بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ سال است. از وسعت ۱۶۵ میلیون هکتاري كشور ۹۰ میلیون هکتار فاقد خاک است. در ماده ۳۸ قانون برنامه ششم توسعه چند وظیفه مشخص به‌عهده دستگاه متولی برای حفاظت از خاک گذاشته شده است، كه می‌توان به اجرای عملیات آبخیزداری، آبخوان‌داری و حفاظت از خاک در سطح ۱۰ میلیون هکتار و اجرای عملیات بیابان‌زدایی و کنترل کانون‌های بحرانی در سطحی حدود یک میلیون و ۱۰۰ هزار هکتار اشاره کرد.