سفری به روسیه با پیام های مختلف

طبق برنامه ریزی صورت گرفته قرار براین است که امروز یکشنبه 19 بهمن ماه، رئیس مجلس شورای اسلامی در سفره سه روزه به روسیه عزیمت کند. بنابر گفته یکی از اعضای کمیسیون اقتصادی، دکترقالیباف در این سفر« با ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه و ویچیسلاو والودین، رئیس دومای دولتی روسیه و رئیس شورای عالی امنیت ملی  این کشور دیدار خواهد داشت.
این نماینده مجلس درمورد برنامه و ابعاد سفر رئیس مجلس به مسکو گفت که در دیدار با پوتین، مواضع صریح نظام درخصوص برجام، تعاملات اقتصادی با روسیه، فروش نفت و ابراز و پیامی نیز به رئیس‌جمهور روسیه تقدیم خواهد شد».
اما در تشریح و واشکافی این سفر و ژرف نگری در ابعاد و اهداف آن باید اذعان داشت که عزیمت رئیس مجلس به روسیه بیانگر مفاهیمی در حوزه سیاست داخلی و سیاست خارجی ایران در آینده ای نچندان دور و یا بهتر است بگوییم بعد از انتخابات 1400 می باشد.
اینکه رئیس مجلس حامل پیام برای پوتین و انعکاس دهنده مواضع صریح ایران درمورد برجام باشد، درحالی که درکمتر از ده روز پیش وزیرخارجه کشورمان به روسیه سفر کرده بود، نشانگر وزن سیاسی گزینه ها و جریان های سیاسی در انتخابات آینده می باشد. وگرنه انعکاس صریح مواضع ایران در برجام با توجه به اینکه پرونده هسته ای کشور به وزارت خارجه سپرده شده، امری معنادار است.
درهمین جا باید این سفر را پیامی به روسیه، به عنوان یکی از
 قدرت های همراه ایران در عرصه های جهانی و منطقه ای دانست. به عبارتی اگر رئیس مجلس حامل پیام مهمی برای روسیه در بعد سیاست خارجی و امنیتی باشد، عملا این سیگنال به کرملین ارسال شده که در آینده باید با چه جریان سیاسی در ایران تعامل داشته باشد.
نکته دیگر این سفر را باید در ابعاد سیاست داخلی و پیام آن را برای کنشگران و فعالان سیاسی دانست. خبررسانی گسترده از سفر رئیس مجلس با عنوان "حامل پیام ایران برای پوتین" ، بیانگر این موضوع است که در رقابت های سیاسی و وزن کشی های انتخاباتی، کدام جریان با قدرت بیشتری ظاهر خواهد شد و یا حداقل این پیام را به دیگر رقبا القا می کند که جایگاه افراد و جریان های سیاسی به چه ترتیبی قرار دارد.
البته آنچه گفته شد برحسب فرایض سیاسی است و ممکن است نوعی پوشش رسانه ای باشد و سفر رئیس مجلس درقالب تعاملات سیاسی بین دو کشور قرار گیرد. اما آنچه مسلم است ضرورت اولویت بخشی بر منافع ملی کشور از سوی تمامی کارگزاران و مسئولان و کنشگران سیاسی است. این انتظار وجود دارد که رئیس مجلس و دیگر مسئولان در قوای مختلف، اگر از پشتوانه مردمی و جایگاهی در ساختار نظام برخوردار هستند، آن را وقف امورات کشور و ملت نمایند و از گرایشات جناحی و سیاسی خود پرهیز کنند. چرا که در وضعیت کنونی کشور و با توجه به تحولات جهانی، درگیر شدن در رقابت های فرسایشی سیاسی صرفاً انرژی و توان کشور و مردم را هدر
خواهد داد.

hamidasgari2020@yahoo.com