تعطیلی تهران و اصرار بر تداوم طرح ترافیک و منع تردد شبانه!

مشاهدات میدانی در طی دوسه روزی که از صدور دستور تعطیلی تهران می‌گذرد، نشان می‌دهدترافیک سنگین در خیابان‌های داخل شهر تهران و اتوبان‌های ورودی پایتخت همچنان حاکم است و این، بدان معناست که بسیاری از مردم در محل کار خود حاضر می‌شوند وخبر جدی و چندانی از دورکاری و حضور حداقلی نیست. در این‌جا اشاره به دونکته بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد؛ بعد از گذشت چندین سال از اجرای طرح ترافیک، تقریبا بر اغلب افراد کارشناس و غیرکارشناس، روشن شده است که این طرح، که علت وجودی آن، کاهش آلودگی هوای کلانشهرها بود، از آن معنا و کارکرد ذاتی خود تهی شده و اکنون صرفا وسیله‌ای است برای درآمدزایی؛ هر خودرویی که بخواهد وارد محدوده طرح ترافیک شود، باید مبلغی بپردازد که هر از گاهی بر میزان آن افزوده می‌شود. طرحی که در طول بحران ادامه‌دار کرونا، می‌شد با تعلیق موقت آن، از تراکم و ازدحام وسایل نقلیه عمومی کاست، زیرا وسایل حمل‌ونقلی که یکی از عوامل انتشار کرونا هستند. - البته مدتی این تعلیق صورت گرفت و با نتایج مثبت آن‌هم مواجه شدیم-.

تعطیلی تهران و اصرار بر تداوم طرح ترافیک  و منع تردد شبانه!

مشاهدات میدانی در طی دوسه روزی که از صدور دستور تعطیلی تهران می‌گذرد، نشان می‌دهدترافیک سنگین در خیابان‌های داخل شهر تهران و اتوبان‌های ورودی پایتخت همچنان حاکم است و این، بدان معناست که بسیاری از مردم در محل کار خود حاضر می‌شوند وخبر جدی و چندانی از دورکاری و حضور حداقلی نیست. در این‌جا اشاره به دونکته بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد؛ بعد از گذشت چندین سال از اجرای طرح ترافیک، تقریبا بر اغلب افراد کارشناس و غیرکارشناس، روشن شده است که این طرح، که علت وجودی آن، کاهش آلودگی هوای کلانشهرها بود، از آن معنا و کارکرد ذاتی خود تهی شده و اکنون صرفا وسیله‌ای است برای درآمدزایی؛ هر خودرویی که بخواهد وارد محدوده طرح ترافیک شود، باید مبلغی بپردازد که هر از گاهی بر میزان آن افزوده می‌شود. طرحی که در طول بحران ادامه‌دار کرونا، می‌شد با تعلیق موقت آن، از تراکم و ازدحام وسایل نقلیه عمومی کاست، زیرا وسایل حمل‌ونقلی که یکی از عوامل انتشار کرونا هستند. - البته مدتی این تعلیق صورت گرفت و با نتایج مثبت آن‌هم مواجه شدیم-.

در این میان مدتی است طرح دیگری درحال اجراست که عدول از آن نیز موجب جریمه شدن خودروها می‌شود؛ طرحی با عنوان «منع تردد شبانه» که فعلا از ساعت 22 تا 3 صبح اعمال می‎شود-قبلا تا ساعت 4 صبح بود- و هر خودرویی در این محدوده زمانی در معابر درون‎شهری مشاهده شود، جریمه خواهد شد. در مورد این طرح اخیر هم‎ مانند علت تداوم طرح ترافیک پرسش‎هایی مطرح می‎شود و مهم است اعمال‎کنندگان این طرح که اجرای آن‌را از آذرماه سال گذشته آغاز کرده‌اند، در مورد علت آغاز و تداوم آن توضیح دهند؟ آیا این طرح برای جلوگیری از شب‌نشینی‌هاست؟ آیا طی این طرح مردم ملزم می‌شوند در خانه بمانند و ویروس را با خود جابه‌جا نکنند؟  همان مردمی که صبح زود باید سوار اتوبوس‌ها و مترویی که شوند که ازدحام آن غیرقابل وصف است؟ و به محل کارهایی بروند که ناگزیر از ارتباط با دیگر کارکنان و مراجعان مختلف هستند؟با توجه به کاهش تردد عمومی مردم در ساعات منع تردد شبانه کرونایی، گزارشات متعدد شهروندان از افزایش قابل توجه سرقت و زورگویی شبانه در اماکن و معابر شهر حکایت دارد و گزارش‌ها حاکی از آن هستند که کاهش تردد و خلوت شدن خیابان‌ها در ساعات منع تردد، فرصت را برای زورگیران و سارقان مهیا کرده تا با حمله به شهروندان، اقدام به سرقت و زورگیری اموال آن‌ها کنند.
از سوی دیگر اجرای طرح ممنوعیت تردد موجب شده به بار ترافیکی خیابان‌های شهر از ساعت 18 به بعد افزوده شود، چرا که اگر مردم دیرتر از این زمان وارد خیابان‌های شهر شوند، باید جریمه بپردازند؛ البته بسیاری از شهروندان به دلیل نوع کارشان، ناچار از پرداخت این جریمه هستند. با این تفاصیل و در حالی‌که قراربوده تهران با ورود به پیک چهارم، ده روز تعطیل شود، اما نه با تداوم طرح ترافیک و نه با تداوم ساعات منع تردد شبانه، در کنترل ویروس اتفاق خاصی برای مردم نیفتاده، شرکت‌های خصوصی عملا تعطیل نکرده‌اند، ادارات دولتی هم حتی اگر با نیمی از کارکنان خود باز باشند، بازهم باری از ترافیک خیابان‌ها و ازدحام مردم در وسایل نقلیه عمومی کاسته نشده است و این ماجرا همچنان ادامه دارد. با این‌حال انتظار همین مردمی که بار مشکلات اقتصادی و معیشتی و کروناویروس را بر دوش می‌کشند این است که توضیحی در مورد چرایی تداوم این دو طرح هزینه و جریمه‎داری که تاثیر چندانی بر کیفیت هوای شهر و جلوگیری از شیوع بیشتر کرونا نداشته، داده شود، چرا که با ورود به پیک چهارم و افزایش فوتی‌ها، اصرار بر اجرای چنین طرح‌هایی بیشتر به یک شوخی ناخوشایند با امنیت جانی مردم شبیه است و همین اصرارها احتمالا مانع از اندیشیدن به راهکارهای مفیدتر دیگر شده است.