نگاهی دقیق به گذشته پر رمز و راز مریخ

قسمت دوم و پاياني
رد رودها و دریاچه‌ها که توسط مریخ نوردهای مختلف ناسا مشاهده شده و مشاهدات مداری نشان داده است که آب مایع احتمالاً حداقل صدها سال باقی مانده است. ابرهای خطی در گرم شدن کره زمین نقش بسزایی دارند و همزمان که اشعه مادون قرمز را از سطح زیر جذب می‌کنند باعث می‌شوند نور خورشید تقریباً بدون مانع عبور کند.
دکتر کایت افزود: حتی مقدار کمی ابر در جو می‌تواند به طور قابل توجهی درجه حرارت یک سیاره را افزایش دهد. اثر گلخانه‌ای در مریخ مشابه کربن دی اکسید در جو زمین است. این ایده اولین بار در سال ۲۰۱۳ مطرح شد اما کنار گذاشته شد. همچنین این ادعا مطرح شد که این امر فقط در صورتی که ابرها ویژگی‌های غیرقابل قبولی داشته باشند کارساز خواهد بود.
آزمایش‌ها حاکی از آن است که آب باید بیش از آنچه معمولاً در زمین باقی می‌ماند در جو باقی بماند بنابراین کل احتمال غیرممکن به نظر می‌رسد.
محققان اکنون قطعه گمشده این پازل را شناسایی کرده‌اند. آنها دریافتند که ابرهای دارای ارتفاع زیاد مملو از یخ می‌توانند منجر به اثر 
گرم شدن شده باشند. این برای گرم کردن سیاره کافی است تا آب بتواند روی سطح آن جریان یابد.
دکتر کایت گفت: در مدل‌ها، این ابرها رفتاری کاملاً شبیه به زمین دارند. اما ساخت مدل‌های مبتنی بر شهود زمینی کارساز نیست. شرایط آنجا اصلا شبیه چرخه آب زمین نیست که طی آن آب به سرعت بین جو و سطح حرکت کند. روی زمین(جایی که آب تقریباً سه چهارم سطح آن را پوشانده است) آب بین اقیانوس و جو و خشکی به سرعت و ناهموار حرکت می‌کند. چرخش‌ها و گرداب‌ها به این معنی است که بعضی از مکان‌ها مانند صحرا بیشتر خشک هستند و برخی دیگر مانند آمازون مرطوب و خیس هستند. در مقابل مریخ حتی در اوج سکونت خود آب بسیار کمتری در سطح خود داشته است.
دکتر کایت گفت: مدل ما نشان می‌دهد که وقتی آب به جو اولیه مریخ منتقل شود، برای مدت طولانی و نزدیک به یک سال در آن جا می‌ماند و این موضوع شرایط را برای ایجاد ابرهای با ارتفاع زیاد با عمر طولانی فراهم می‌کند.
استقامت باید بتواند این ایده را با تجزیه و تحلیل سنگریزه‌ها برای بازسازی فشار جوی گذشته در مریخ آزمایش کند. درک کامل این داستان و دریافتن این موضوع که چگونه سیاره مریخ گرما و جو خود را زمانی
 به دست آورده و سپس از دست داده است می‌تواند به دانشمندان در درک بهتر گذشته سیاره یاد شده کمک کند.
دکتر کایت افزود: مریخ مهم است زیرا تنها سیاره‌ای است که می‌دانیم توانایی پشتیبانی از زندگی را داشته و سپس آن را از دست داده است.
یافته‌های این مطالعه در مجله" Proceedings of the National Academy of Science "منتشر شده است.