چرا جوانان با تمام وعده و وعید مسئولان ازدواج نمی‌کنند؟

کشور ما در مورد ازدواج و لاجرم، کاهش فرزندآوری، فقط با مشکل اقتصادی در این زمینه مواجه نیست؛ گرچه مشکلات اقتصادی به‌عنوان اولین دلیل عدم رویکرد به تشکیل خانواده نیز دخیل هستند. اما نکته مهم پس از ضعف اقتصادی و نبود امکان اشتغال برای جوانان، وجه فرهنگی و تغییر نگاه به تشکیل خانواده است. برخی از جوانان، حتی با داشتن تمکن مالی نیز، چندان تمایلی به ازدواج ندارند. بنابراین باید به مسئله ازدواج به‌عنوان مشکلی چندبعدی نگریست و آن‌را تنها در مشکلات مالی ولاجرم طرح و وعده مشوق‌های اقتصادی، خلاصه نکرد و باید به جنبه فرهنگی این رفتار نیز توجه داشت. ازدواج و تشکیل خانواده، تنها برای فرزندآوری اتفاق نمی‌افتد؛ حداقل این نگاه جوانان امروز است که به شیوه سنتی دیگر انتخاب را به عهده خانواده نگذاشته و خود نسبت به آن اقدام می‌کنند و فرد مورد نظر خویش را برمی‌گزینند. در واقع عنصر اصلی در صورت مهیا بودن هرگونه شرایط دیگر، فردیت و توجه به علایق و سلیقه‌های فردی است؛ جوانی که خود برای خویش تصمیم می‌گیرد، طبعا برای انتخاب فاکتورهای مختلفی را در نظر دارد که احتمالا بسیار سختگیرانه‌تر از فاکتورهای نسل گذشته است؛ زیرا جوان امروز، ازدواج را تنها تشکیل خانواده برای فرزندآوری نمی‌بیند، ازدواج برای او، ایجاد امکان همراهی با کسی است که با وی بیشترین نزدیکی و اشتراک فکری و فرهنگی را دارد و لاجرم در این نوع ازدواج، فرزندآوری در درجه چندم اهمیت قرار می‌گیرد و از آن‌جا که فاکتورهای فردیت و فرهنگی و احترام به سلیقه و آزادی طرف مقابل و
عدم کنترل دیگری، وارد مبحث ازدواج شده، در کنار مشکلات مالی و اقتصادی و نداشتن چشم‌انداز روشن برای فرزندان احتمالی، ازدواج به امری خطیر و بسیار مهم هم تبدیل شده و مسئولان اگر نگران کاهش چشمگیر ازدواج و افزایش طلاق هستند، باید به مسائل یاد شده در بالا نیز توجه نمایند. و این امر ممکن نمی‌شود مگر با پذیرفتن این تغییرات فرهنگی و نیز آموزش مهارت‌های زندگی به افراد از سنین آغاز مدرسه.