چرا جوانان ما زود پیر می‌شوند!

 کشورما، روی به ‌سوی پیری دارد و با کم شدن زاد و ولد مواجه است، و در این مورد بسیاری از مسئولان ابراز نگرانی می‌کنند و هشدار می‌دهند، در چنین وضعیت، اینک با یک خبر دردناک دیگر مواجه شده‌ایم و آن، زود پیرشدن یا زودتر دیده شدن نشانه‌های پیری در جوانان است؛ جوانانی که اساسا باید سرمایه‌های پویا و فعال اجتماعی باشند برای ساختن و سرپا نگه داشتن یک کشور،اما در سرزمین ما، ناگهان دچار پیری زودرس شده‌اند، اگرچه معاون مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت، دلیل چنین امری را مانند برخی از مسئولان به خود جوانان احاله می‌دهد و دلیل پیری زودرس آنان راکم‌تحرکی خودشان می‌داند؛ اما اگر تنها به این دلیل بسنده کنیم، درحق این نسل، بی‌انصافی کرده‌ایم.
 پیش از آن‌که مانند همیشه، انگشت اتهام را به سوی جوانان زود به پیری رسیده سرزمین‌مان اشاره برویم، باید چند پرسش از خودمان بپرسیم؛ پرسش‌هایی مانند چگونگی و میزان ایجاد اشتغال، چگونگی ممکن کردن ازدواج، تأمین خانه و سرپناه ، تأمین اجتماعی و ارائه چشم‌انداز روشن... جوان ایرانی، در حال گذراندن روزهای پرشور جوانی خویش است، بی آن‌که شور و تحرکی اجتماعی و اقتصادی در این روزها پیدا کند و از این امکانات-که تقریبا ناموجود هستند- برای آینده خویش و خانواده‌اش-در صورت تشکیل- برنامه بریزد.بله کاملا درست است؛ جوانان امروز تحرک ندارند، اما باید روشن کنیم که منظور از این «تحرک» چگونه تحرکی است؟ بسیاری از جوانان سرزمین‎مان، با در دست داشتن یک مدرک از این دانشگاه خارج می‎شوند و چون شغلی نمی‎یابند، وارد دانشگاه دیگر می‎شوند تا مگر در فاصله این دو دانشگاه، و با داشتن مدرکی بالاتر، فرجی حاصل شود که نمی‌شود و در نهایت جوان می‌ماند و چندین مدرک و شغلی که ندارد و خانواده‌ای که نتوانسته تشکیل دهد؛ در این‌صورت بله، جوان ایرانی دچار کم‌تحرکی است که معضلات اقتصادی و اجتماعی به او تحمیل کرده و در دست او کاسه چه کنم قرار داده‌اند. برخی جامعه‌شناسان این روزها صحبت از «شرمندگی معکوس» می‌کنند؛ روزگاری والدین به‌خاطر فقر و نداری شرمنده فرزندان خود می‌شدند، اما مدتی است جوانان به دلیل تداوم و طولانی شدن ماندگاری در خانه والدین، شرمنده آنان شده‌اند.