ضرورت «شور و شعور» در عرصه انتخابات

اگرچه برخی اظهارات اخیر درمورد بی اهمیت جلوه دادن حضور حداکثری مردم در انتخابات موجب تامل و رنجش جامعه شده است اما ضرورت پرداختن به نحوه رونق بخشی به انتخابات مسئله ای مهم است.
به زعم بسیاری از اقشار جامعه و تحلیل گران سیاسی، مشکلات و نارضایتی های معیشتی تأثیر بسزایی در میزان مشارکت عمومی در انتخابات این دوره خواهد داشت. چرا که مردم خسته اند و نامزدهای انتخاباتی پرنفس برای رسیدن به پاستور در صدد ایجاد انگیزه و شور انتخاباتی در میان جامعه هستند تا بتوانند تعداد بیشتری از آرا را برای خود جمع کنند.
اما مسئله اصلی اینجاست که گویا بعضاً کاندیداها فراموش می کنند که باید شور و شعور انتخاباتی را باهم مد نظر قرار دهند تا توجه جامعه را جلب کنند. اعلام برنامه هایی همچون دادن 500 میلیون تومان به هر زوج و پرداخت یارانه های چند برابری و تبدیل ایران به ابرقدرت جهانی که آمریکا برای ارتباط با آن التماس کند و اینکه برخی خود را صدای معترضان وضع موجود معرفی می کنند و... واقعاً در شأن مردم
نیست.
جامعه به خوبی دریافته است که کشور در چه وضعیتی قرارگرفته و گویا از برخی نامزدها نیز این مسئله بهتر درک کرده اند و سطح توقعاتشان درحد اینکه قیمت اقلام خوراکی و بازار ارز و سکه ثابت بماند،پایین آمده و انتظار ندارند که رئیس جمهور بعدی شق القمر کند!
اما گویا مشاوران تبلیغاتی کاندیداها از میدان واقعیت ها دور هستند و درک مناسبی از شرایط حاکم ندارند. مسائلی را برای نامزدها در نظر می گیرند که بیانش حتی در کشورهای توسعه یافته نیز قابل پذیرش نیست. مگر می توان اقتصادی با این شدت آسیب را در عرض سه روز و سه ماه و حتی سه سال،تبدیل به اقتصاد اول منطقه و جز 10 اقتصاد اول دنیا نمود. اگر چنین است چرا هریک از مدعیان این وعده های اقتصادی تا پیش از این طرح های شگفت انگیز خود را مطرح نکرده اند تا کشور سریعتر از این بحران اقتصادی خارج شود.
 شاید گفته شود طرح این مسائل به منظور ایجاد شور انتخاباتی درمیان اقشار مختلف است. ولی هرگونه وعده بی پشتوانه و دور از
 شعور و باور اجتماع به منزله اهانت به درک آنها و تقویت بی تفاوتی جامعه به تحولات انتخاباتی است.
مردم طعم تلخ یارانه گرفتن را چشیدند و دیدند که در قبال
 45 هزارتومان چه بلاهایی که سرشان نیامد. همچنین مردم عاقبت تعیین چشم اندازهای بی پشتوانه برای مدیریت جهانی و تبدیل شدن ایران به ژاپن خاورمیانه و زندگی رفاه گرایانه در مسکن های رایگان را دیده اند و دیگر اقبالی به این مدل انتخاب برای تعیین رئیس جمهور کشور را ندارند.
لذا ضروریست کاندیداهای محترم و تیم تبلیغاتی آنها ملاحظه شعور عمومی را بکنند و مسائلی را مطرح نکنند که مردم آن را اهانت به فهم و درک خود تلقی کنند.