برنامه اقتصادی کاندیداهای ریاست‎جمهوری برای نجات از فقر و فلاکت چیست؟

یک نگاه اجمالی به آمار جهانی نشان می‌دهد که کشور ما در میان دیگر کشورهای جهان، از نظر شاخص «فلاکت» در رده هشتم قرار دارد؛

برنامه اقتصادی کاندیداهای ریاست‎جمهوری برای نجات از فقر و فلاکت چیست؟

 

یک نگاه اجمالی به آمار جهانی نشان می‌دهد که کشور ما در میان دیگر کشورهای جهان، از نظر شاخص «فلاکت» در رده هشتم قرار دارد؛
شاخص فلاکت، یک مفهوم و نشانه اقتصادی است که آن‌را با افزودن نرخ بیکاری به نرخ تورم تعریف می‌کنند؛ تورم و بیکاری فزاینده، یک کشور رابا خسارت‌های اجتماعی و اقتصادی مواجه کرده و شاخص فلاکت را در آن بالا می‌برد.براساس اعلام «پایگاه اطلاعاتی استاتیستا» یکی از ابزارهای مهم برای مقایسه توسعه در کشورهای جهان، شاخص توسعه انسانی است که معیارهایی مثل امید به زندگی و درآمد ناخالص ملی را در نظر می‌گیرد چراکه شرایط اقتصادی بر امید به زندگی تاثیر می‌گذارد. با در نظرگرفتن این موارد یافته‌های شرکت تحقیقاتی استاتیستا حکایت از آن دارد که در سال ۲۰۲۰ میلادی ایران با ۹۲.۱ در رتبه هشتم شاخص فلاکت در جهان قرار داشت.بر اساس اعلام مرکز آمار ایران در بهار سال ۹۹ شاخص فلاکت در کشور به ۳۷.۶ درصد رسید.
به همین دلیل است که انتظار بسیار مهم از مسئولان امروز و آینده کشور این است که با اندیشیدن تدابیر «عملی»میزان رضایت مردم از وضعیت اقتصادی را به اوج برسانند و این مهم زمانی اتفاق خواهد افتاد که شاهد یک رشد اقتصادی قوی، کاهش نرخ بیکاری و تورم پایین و نرخ بهره کم بانکی باشیم.
اما شاخص فلاکت علاوه بر این‌که نشان‌دهنده شاخص‌هایی است که خود از آن استخراج می شود، نشانگر یک اتفاق دردناک هم هست؛ رسیدن به مرزهای «فقر مطلق»!
رئیس موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی، گفته است جمعیت «زیرخط فقر مطلق» در سال‌های ۹۶ تا ۹۸ به ۳۰ درصد افزایش یافته است.
دی‌ماه سال ۱۳۹۹ ، مدیر کل دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهش‌های مجلس، هم اعلام کرد:«۳۵ درصد مردم زیر خط فقر قرار دارند.» مرکز پژوهش‌های مجلس نیز در یکی از جدیدترین گزارش‌های خود اعلام کرده:«۲۷ میلیون ایرانی زیر خط فقر مطلق‌‌اند.» در اردیبهشت امسال هم نماینده پیشین مجلس و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته است:«۶۰ درصد جمعیت کشور زیر خط فرضی فقر به سر می‌برند.» این آمار و شواهد موجود در جامعه نشان می‌دهد که جمعیت زیادی در کشور ما در سال‌های اخیر در سراشیبی فقر قرار گرفته‌اند.
خط فقر یعنی ناتوانی از تأمین حداقل‌های زندگی استاندارد، اما تعریف سازمان ملل از فرد فقیر، کسی است که روزانه کمتر از ۲.۱۹ دلار
(حدود ۵۰ هزار تومان) درآمد داشته باشد و این یعنی خانواده چهار نفری که سرپرست آن‌ها کمتر از ماهی چهار میلیون درآمد دارد، زیر خط
مطلق فقر به سر می‌برد.
با توجه به آمار و ارقام ارائه شده در این مقال، این روزها، فرصت‌ خوب و گران‌بهایی بود تا کاندیداهای ریاست‌جمهوری درباره برنامه‌های ویژه اقتصادی خود برای رشد و رونق تولید سخن بگویند؛ اما نه تنها این اتفاق نیفتاد که هرچه به روز انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم، میزان وعده‌های اعانه‌ای و یارانه‌ای، بیشتر می‌شوند و طبعا برای مردمی که به دلیل تحریم وکاسبی‌های تحریم، چندین سال است در تله فقر و فلاکت افتاده‌اند، در نگاه اول شاید چنین وعده‌هایی، انگیزاننده باشد؛ اما حقیقت آن است که اگر وعده‌های بذل و بخشش و وام‌های نجومی- که منابع آن‌ها مشخص نیست- اگر به وعده رونق صنعت و کشاورزی و دامداری تغیییر جهت دهند، احتمالا مردم اقبال بیشتری نشان خواهند داد، چرا که در دراز مدت، اصلاح سیستم اقتصادی است که حال زندگی مردم را خوب می‌کند.