سریال گرانی‌ها تا کی و کجا ادامه خواهد داشت؟

اگر روزی بیدارشویم و خبری از گران‌شدن کالایی نشنویم، یا اگر روزی را در حالی به پایان برسانیم که خبری از گرانی در آن روز به گوش‌مان نرسیده باشد، آن روز، روزی متعلق به ما ایرانی جماعت نیست!



اگر روزی بیدارشویم و خبری از گران‌شدن کالایی نشنویم، یا اگر روزی را در حالی به پایان برسانیم که خبری از گرانی در آن روز به گوش‌مان نرسیده باشد، آن روز، روزی متعلق به ما ایرانی جماعت نیست!
هر از گاهی خبر گران‌شدن نه فقط یک کالا که چند کالا را می‌شنویم و می‌خوانیم؛ به‌ویژه کالاهایی که درسبد معیشتی خانواده جایگاه خاصی دارند و خانواده گاهی نمی‌تواند از خیر خریدن آن کالا بگذرد، تنها گاهی می‌تواند از میزان آن کم کند و به سلامتی اعضای خود-جسمی و روانی- آسیب بزند.
خبرهای تازه گرانی این‌ها هستند؛ قیمت شکر یک‌ماهه  2.5 برابر شد، تولیدکنندگان دوباره شوینده‌ها را گران کردند، شیر گران شد. همین
سه خبر تازه گرانی کافی است تا دوباره خانواده بنشیند و لیست خریدهای خود را برای چندمین بار درهفته یا درماه چک کند و حذفیات را انجام دهد و میزان خرید برخی مواد را به حداقل برساند تا دخلش با خرجش بخواند. بنابراین «گران‌شدن» تنها به اقتصاد خانواده آسیب نمی‌زند؛ «گران شدن» روح و روان اعضای خانواده را نیز فرسوده می‌کند؛ چرا که رفته‌رفته از توان اقتصادی خانواده و از مواد مغذی سفره و از مواد شوینده و بهداشتی خانواده کم می‌شود و تمام این‌ها خانواده را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.
رئیس اتحادیه بنکداران موادغذایی با تایید گران شدن شکر می‌گوید:
« قیمت شکر از ماه گذشته رشد بیشتر از 2 برابری داشته و در این میان نرخ‌های مصوب با قیمت واقعی فاصله زیادی دارد و عرضه‌کنندگان
 زیر باراین قیمت‌ها نمی‌روند.» چرا عرضه‌کنندگان- حتی در مورد موادشوینده و شیر و دیگر کالاها- زیربار قیمت‌های مصوب نمی‌روند؟ آن‌هم در حالی‌که تمام این کالاها از فروردین 1400 به این طرف حداقل دوبار گرانی کالاهای خود را اعمال کرده‌اند؟ پاسخ بسیار ساده است؛ هم تولیدکنندگان و عرضه کنندگان بهانه‌ها و مشکلات خاص خود را دارند و می‌توانند با تمسک به این مشکلات و موانع، کالای خود را گران کنند، و مشتری، که افزایش دستمزد حداقلی را تجربه کرده است، باید بار تمام این گرانی‌ها را بر دوش بکشد تا تولید و عرضه‌کننده مشکلاتش را حل کند. در واقع مدت‌هاست مشکلات اقتصادی، از مسئولان گرفته تا تولید و توزیع‌کنندگان، در بسیاری از زمینه‌ها توسط مراجعه به جیب مردم حل می‌شود؛ هر بخشی در کشور دچار مشکل بشود، می‌تواند به‌راحتی
زیر بارهیچ مصوبه‌ای نرود، زیرا در آن‌سوی این معادله، مردمی ایستاده‌اند که تا بن استخوان در حال جبران انواع کاستی‌ها هستند. پس تولیدکننده شوینده گران می‌کند چون مواد اولیه، هزینه تولید و توزیعش و ... گران شده. شیر گران می‌شود چون نهاده‌های دامی  گران شده و در پی اعتراضات دامداران به پایین بودن قیمت شیر، شورای قیمت‌گذاری محصولات کشاورزی قیمت خرید تضمینی هر شیر خام را ۶۴۰۰ تومان تصویب کرده. با گرانی شیر طبعا تمام انواع لبنیات نیز گران خواهند شد. دراین میان، همه‌ی تولید و توزیع‌کنندگان شورای قیمت‌گذاری و صنف دارند، به‌جز مردم به‌عنوان مشتری.