فرصت های پیش آمده را تبدیل به بحران نکنیم

اگرچه جنگ برای هیچ یک از طرفین موجب پیروزی نخواهد بود،اما سبب تغییر و تحولاتی در عرصه جهانی می گردد که فرصت ها و چالش هایی را برای دیگر اعضای جامعه جهانی پدید می آورد. حال بسته به اینکه یک کشور در کدام طرف جنگ باشد و یا مناسباتش با جامعه جهانی چطور باشد، از فرصت های پیش آمده بهره می برد و یا دچار چالش های به وجود آمده از تبعات جنگ خواهد شد.
جنگ دراوکراین نیز این وضعیت را پدید آورده است.بدون گسترده کردن بحث مستقیم به مسئله کشورمان در این فضا می پردازیم. امروز جامعه جهانی بیشترین تحریم های موجود را علیه روسیه به کار بسته است و برای اولین بار ایران از صدر جدول کشورهای تحریم کننده پایین آمد و بعد از روس ها در رده دوم ایستاد و بعد از آن کره شمالی و سوریه قرار گرفته اند.
امروز تحریم های گسترده روسیه خواسته یا ناخواسته فرصتی بی بدیل را برای ایران فراهم ساخته تا در عرصه انرژی و تجارت اقتصادی،
عقب ماندگی خود طی دهه های اخیر را برطرف سازد. بلایی که
سال هاست ما دچار آن شدیم برسر روسیه هم آمده است، با این تفاوت که ما به واسطه توافق هسته ای می توانیم از این بندها آزاد شویم و روسیه تازه وارد دام تحریم شده و احتمالاً تبعات آن را در آینده ای نچندان دور لمس خواهد کرد.
اما این فرصت امروز بستگی به نوع نگاه و تصمیم گیری ما دارد که خود را درچه جایگاهی در مناسبات جهانی قرار دهیم. به نظر می رسد امروز تجلی و ضرورت استقلال در سیاست خارجی راهگشای ما باشد. به گونه ای که خود را از معرکه دعواهای غرب و شرق فارغ سازیم و تحقق منافع خود را در دستور کار قرار دهیم. مسلماً این سیاست برای ما بدون هزینه نخواهد بود،اما باید به این فکرکنیم که درصورت توفیق ما در عرصه تجارت انرژی و کسب بازارهای ازدست رفته در این حوزه می تواند جبران کننده تبعات احتمالی باشد.
بدون تعارف باید اذعان داشت که روسیه در مورد تجارت انرژی رویکردی ویژه دارد و در شرایط عادی به ما این فرصت را نمی دهد که در این حوزه وارد تجارت با غرب شویم. اما امروز قضیه به گونه ای است که روس ها دچار تحریم و دست بسته شده اند و توجیه منطقی برای ما وجود دارد که در این برهه از فرصت به وجود آمده بهره ببریم.
اما اگر این فرصت ها را نادیده بگیریم و یا درجایگاهی که باید قرار بگیریم مستقر نشویم، باید منتظر تبعات حاصل از جنگ فعلی باشیم. دراولین و ساده ترین و البته استراتژیک ترین تبعات این جنگ باید به تأمین غله و دانه های روغنی برای سال آینده اشاره داشته باشیم. بیش از 40 درصد نهاده ذرت ایران توسط روسیه و اوکراین تأمین می شود و بدون تردید برای سال آتی این دوکشور به سبب وضعیتی که دارند قادر به تأمین سفارشات نخواهند بود.
اینکه ما با این وضعیت چه تصمیمی باید بگیریم، آینده کشور را مشخص خواهد کرد.اگر ما بخواهیم از تبعات این جنگ رهایی یابیم تنها در همین یک قلم غلات باید با دیگر کشورها وارد تعاملات تجاری شویم. برای این امر نیازمند رفع تحریم ها هستیم، و رفع تحریم ها نیز بستگی به این دارد که چگونه در مذاکرات هسته ای موضع خود را مشخص
کنیم.