تکلیف منابع ارزی آزاد شده چه می شود؟!

یکی از مولفه های اصلی در مذاکرات هسته ای و دیگر عرصه های سیاست خارجی، موضوع آزادسازی منابع ارزی بلوکه شده در آمریکا و اروپا و دیگر کشورهای آسیایی می باشد. باتوجه به فشارشدید تحریم های اقتصادی و مالی طی سال های اخیر ایران با محدودیت و کمبود منابع ارزی مواجه بوده و از این حیث چه به لحاظ اقتصاد داخلی و چه به لحاظ تجارت خارجی دچار رکود و مشکلات فراوانی شده ایم.

تکلیف منابع ارزی آزاد شده چه می شود؟!


 

یکی از مولفه های اصلی در مذاکرات هسته ای و دیگر عرصه های سیاست خارجی، موضوع آزادسازی منابع ارزی بلوکه شده در آمریکا و اروپا و دیگر کشورهای آسیایی می باشد. باتوجه به فشارشدید تحریم های اقتصادی و مالی طی سال های اخیر ایران با محدودیت و کمبود منابع ارزی مواجه بوده و از این حیث چه به لحاظ اقتصاد داخلی و چه به لحاظ تجارت خارجی دچار رکود و مشکلات فراوانی شده ایم.
حال که خبرهایی از توافق در مذاکرات به گوش می رسد گفته می شود قرار است بخشی از منابع ارزی ایران آزاد شود. این خبر درحالی است که چندی پیش درحدود 470 میلیون یورو از دارایی های ایران در انگلیس با مذاکراتی که میان طرفین صورت گرفت، آزاد شد. حال سئوال اینجاست که این منابع ارزی به چه صورت وصول می شوند و پس از دراختیار قرار گرفتن آن به خزانه دولت ریخته می شود ویا در صندوق ذخیره ارزی واریز می شود.
نکته دیگر اینکه طی دولت جدید براساس آمارهای اعلامی از سوی مسئولان فروش نفت کشور به میزان پیش از تحریم ها رسیده است و بیش از 70 درصد پول آن به صورت نقدی وصول می شود. حال سئوال اینجاست که افزایش درآمدها و منابع ارزی کشور چرا تغییری در روند مشکلات و محدودیت های اقتصاد داخلی ایجاد نمی کند وهر روز شاهد نوعی بحران در این عرصه هستیم.
به نظر می رسد این حق مردم است که بدانند مثلاً 470 میلیون یورویی که از سوی انگلیس آزاد شده به چه مصارفی رسیده و یا خواهد رسید. امروز مردم انتظار دارند که ثروت و پس اندازهای ملی کشور که طی دهه های گذشته جمع شده و یا آن بخش از ثروت هایی که درحال آزاد شدن است، دردی از زندگی آنها دوا کند.
شاید عده ای بگویند که ورود این منابع ارزی به عرصه اقتصاد داخلی می تواند موجب افزایش نقدینگی و یا تورم گردد و باید آن را در عرصه صنعت و زیرساخت اقتصادی صرف کرد. اما باید به این نکته اشاره داشت که طی این دهه ها هر بار که مبلغی از دارایی ایران آزاد شده است،خبری از رونق صنعت و یا افزایش اشتغال دیده نشده است.
ضمن اینکه وضعیت زندگی و معیشت مردم به قدری بحرانی است که باید بخشی از این مبالغ به عنوان پشتوانه پول ملی قرار گیرد و باکاهش قیمت ارز در داخل زمینه کاهش قیمت تولید فراهم گردد.
مردم براساس تبلیغات رسانه های خارجی هربار که خبری از آزاد سازی منابع ارزی می شنوند منتظرند تا خبری از نحوه مصارف این مبالغ از سوی مسئولان منتشر شود. رسانه های خارجی با ضرب و تقسیم های ساده و بعضاً غیرواقعی که انجام می دهند این مطالبه و ابهام را در مردم ایجاد می کنند که سهم ما از این میلیون ها دلار و یورو چه می شود. در فقره آزادسازی 470 میلیون یورویی که انگلیس آزاد کرد شبکه های فارسی زبان با ضرب و تقسیمی ساده مدعی شدند که از بابت این مبلغ آزادشده
176 میلیون تومان به هر ایرانی می رسد. اگرچه چنین محاسباتی
 نمی تواند صحیح باشد،چراکه واگذاری این مبالغ با شرایط خاصی همراه بوده که ممکن است فواصل مختلفی برای تسویه آن لازم باشد.ضمن اینکه ایران تعهدات و بدهی های به سازمان های بین المللی دارد که بعضاً از این مبالغ کسر می شود.
باتمام این اوصاف این مطالبه ای عمومی است تا مسئولان درمورد آزادسازی منابع ارزی کشور گزارشی به مردم بدهند و هزینه کرد آن را مشخص کنند. مردم چشم به راه کمک و مساعدت دولت برای نجات از این وضعیت هستند.