برنج های ایرانی کجاست؟!

نان و برنج برای سال ها به عنوان قوت غالب مردم شناخته شده و  به خصوص برنج ایرانی که محصولی انحصاری و با کیفیت تولید داخل است که از دیرباز مردم از آن استفاده می کردند. اما امروز این محصول تولید داخل به دُر نایابی تبدیل شده است که مشخص نیست درکجا و توسط چه کسانی نگه داری می شود.
براساس تحقیق و پرسجو از کشاورزان آملی، اکثر قریب به اتفاق آنها مدعیند که هیچ برنجی برای فروش ندارند و تمام محصول خود را همچون سال های قبل به کارخانه های شالی کوبی و بوجاری داده اند. همچنین به سراغ کارخانه داران هم که رفتیم آنچه از شواهد امر در ظاهر مشاهده شد، خالی بودن انبارها و نبود حتی ده کیسه برنج در برخی از این کارخانه ها بود و از این بابت بسیار ناراضی بودند که  کارشان خوابیده و حتی دیگر حق انبارداری هم نصیبشان نمی شود.
حال سئوال اینجاست که محصول کشت اول و دوم سال گذشته چه شده است! اگر صادرشده که باید به میزان قابل مشاهده ای ارز به کشور وارد شده باشد لذا باید پرسید ارز حاصل از صادراتش کجاست؟! اگر خریداری و درداخل توزیع شده پس قیمت 100 هزارتومانی آن در بازار از چه بابت است که برای یک کیسه 10 کیلویی برنج باید یک میلیون تومان پرداخت. از آنجا که لیست صادرات کشور در امر اقلام خوراکی مشخص است برنج ایرانی در این لیست وجود ندارد و درعوض شاهد واردات گسترده برنج هندی و پاکستانی و تایلندی با کیفیت پایین هستیم که آن را جایگزین برنج ایرانی کرده اند.
تنها گزینه محتمل ورود برخی سرمایه داران کلان و یا نهادهای مختلف به بازار برنج و خرید گسترده و جمع آوری آن از کارخانجات برنج کوبی و توزیع مستقیم با قیمتی نجومی در بازار است. این گزینه نیز محتمل است که با جمع آوری برنج ایرانی در سطح کشور نان برخی واردکنندگان چرب تر شود و بسیاری از آن نفع ببرند. اما آنچه تاسف برانگیز است حذف شدن برنج ایرانی از سفره ایرانیان است. واقعاً حق این مردم نیست که حتی از محصول کشاورزی سنتی و داخلی خود هم محروم بمانند.