کاهش فشار عصبی از مردم با توان رسانه ای

شاید برای همه ما اتفاق افتاده باشد که شب ها پس از پایان کار و گذر از شلوغی و ترافیک شهری به خانه می آییم و پس از کمی استراحت، فقط برای صرف شام و چند ساعتی نشستن پای تلویزیون فرصت می یابیم و دوباره چرخه تکراری با خوابیدن و صبح زود بیدار شدن آغاز می شود.

کاهش فشار عصبی از مردم با توان رسانه ای

 

 

شاید برای همه ما اتفاق افتاده باشد که شب ها پس از پایان کار و گذر از شلوغی و ترافیک شهری به خانه می آییم و پس از کمی استراحت، فقط برای صرف شام و چند ساعتی نشستن پای تلویزیون فرصت می یابیم و دوباره چرخه تکراری با خوابیدن و صبح زود بیدار شدن آغاز می شود.
اما در همین چند ساعتی که در هنگام شب درکنار خانواده هستیم، مخاطب تلویزیون خواهیم بود و انتظار داریم برنامه هایی جذاب و سرگرم کننده داشته باشد. جدای از این که چه میزان مخاطب رسانه ملی هستند و چه میزان با شبکه های ماهواره ای اوقات خود را می گذرانند، باید به این نکته اشاره کرد که جامعه فعلی ما نیاز جدی به نشاط و شادی دارد.
حال اگر یک نگاه کلی به برنامه های شبکه های داخلی خود داشته باشیم، متوجه این موضوع می شویم که جز یکی دو برنامه که در قالب شوی طنز و مسابقه استعدادیابی پخش می شوند در دیگر ایام هفته
برنامه های خاصی برای مردم ساخته و ترتیب داده نشده است.
ضرورت تاکید بر برنامه های شاد و مفرح به خاطر وضعیت سخت زندگی در این ایام است. و بیش دیگر زمان ها ضرورت دارد تا مردم از تلویزیون شاهد برنامه های شاد باشند. اینکه بیشتر وقت شبکه های ما را اخبار و نشست های تحلیلی راجب اقتصاد و سیاست و احکام دینی تشکیل می دهد و یا برنامه های تکراری همچون دعوت کردن یک بازیگر و ورزشکار و افراد مشهور و گفتگو کردن با آنها درباره زندگی شخصی و امور روزانه ، برای مردم جذاب نیست و نمی تواند انرژی ازدست رفته آنها در طول روز را جبران کند .
رسانه در زمانی که اکثر افراد خانواده در کنار هم هستند باید
 برنامه هایی را ترتیب دهد که مورد علاقه تمام افراد باشد. ممکن است پدر خانواده علاقه به اخبار داشته باشد، مادرخانواده به برنامه اجتماعی و جوانان به فوتبال و برنامه ورزشی، اما وجه مشترک همه آنها پخش
 برنامه های کمدی، طنز و شاد و مفرح است.
خندیدن برای تمام افراد خانواده یک نیاز است که شاید خود آنها به سبب درگیر بودن در انبوهی از مشکلات روزانه آن را فراموش کنند. اما واقعیت این است که نبود خنده و نشاط در جامعه، با خشونت و عصبانیت جایگزین خواهد شد. پس بهتر است این کمبود و نیاز روانی بیش از هر زمان دیگری امروز که مردم درگیر مشکلات هستند مورد توجه مسئولان و برنامه سازان تلویزیونی قرار گیرد.