ونزوئلا آینه امید اقتصادی برای ایران

حضور نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا در ایران و دیدار با مقامات عالی رتبه کشور جدای از انجام تفاهمات و امضای قراردادهای مختلف اقتصادی و امنیتی، موجب پرداختن به موضوع سازندگی اقتصاد را بیش از پیش مورد توجه قرار داد. ونزوئلا طی چند سال گذشته درپی تحریم های اقتصادی و اختلافات سیاسی در داخل اوضاع نابسامانی را تجربه کرد و دولت مادورو تا مرز ورشکستگی و سقوط پیش رفت و اگر نبود کمک ایران و روسیه در جهت فروش نفت این کشور در شرق آسیا مشخص نبود امروز مادورو به ایران می آمد یا شخص دیگری!. وضعیت اقتصادی دراین کشور به گونه شده بود که مردم برای تهیه مواد غذایی به مرز کشورهای همسایه می رفتند و بعضاً برای خرید یک مرغ باید بیش از یک میلیون بولیوار(واحدپول ونزوئلا) پرداخت می شد و حمل این میزان پول برای مردم دردسرساز بود به گونه ای که دولت این کشور طی چند مرحله 6 صفر از واحد پول ملی را حذف کرد.
اما آنچه که توانست ونزوئلا را به زندگی اقتصادی بازگرداند برنامه ریزی صحیح مسئولان این کشور در حوزه های ارزی و سیاست های بانکی بود که با انجام دیپلماسی های سیاسی نیز تقویت شد. دولت این کشور ممنوعیت های حمل و دادوستد دلار را لغو کرد، اعتبارات بانکی را ساماندهی نمود و با حذف تعرفه های گمرکی و متمایل شدن به سمت اقتصاد آزاد توانست مایحتاج مردم را به طور گسترده فراهم کند و امروز تمامی فروشگاه های این کشور پر از محصولات مورد نیاز مردم با قیمت های مناسب می باشد.
اما انجام دیپلماسی سازنده ونزوئلا از زمانی آغاز شد که دولت بایدن روی کار آمد و زاویه ای با تحریم های زمان ترامپ گرفت. دولت مادورو به صورت پنهان و آشکار رایزنی هایی را با مقامات آمریکا به راه انداخت تا بتواند مجوزهایی برای فروش نفت به صورت قانونی در بازار جهانی داشته باشد. این مسئله با وقوع جنگ اوکراین و تمایل آمریکا به افزایش عرضه نفت دربازار جهانی جهت جایگزین شدن نفت روسیه، سبب شده تا دولت ونزوئلا برای سال آینده رشد 20 درصدی اقتصادی را پیش بینی کنند.
ضمن اینکه براساس سازمان های آمارسنجی درحوزه اقتصاد ونزوئلا پس از فروکش کردن شیوع کرونا و اخذ برخی مجوزهای فروش نفت از آمریکا توانسته است به رشد 8 درصدی طی سه ماه گذشته دست یابد.
این مسائل، نه از باب تشویق و تقدیر از دولت مادورو بیان شد بلکه مراد از آن امید بخشی به اقتصاد بحران زده خودمان است. ایران از
پتانسیل ها و توانایی های منطقه ای و جهانی بسیاری در عرصه اقتصاد و تجارت بین الملل برخوردار است و در مقایسه با ونزوئلا از شرایط بهتری بهره مند هستیم.
لذا اگر عزم و برنامه ریزی صحیحی درحوزه سیاست های اقتصادی صورت گیرد و اگر در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی رویکردی سازنده و تعاملی با جهان داشته باشیم، قطعاً این شرایط و بحران کنونی قابل تغییر است.
وقتی ونزوئلا می تواند با اعمال ساده ترین سیاست های اقتصادی به تورم سه رقمی خود پایان دهد و با مذاکره با دشمنانی همچون امریکا زمینه تحول اقتصادی خود را فراهم کند، قطعاً ما نیز می توانیم با یک برنامه ریزی مشخص و مدون و در عین حفظ ارزش ها مواضع سیاسی خود، تحولاتی را در این حوزه ایجاد کنیم تا قدری وضعیت زندگی مردم بهبود یابد. کسی انتظار حل یک شبه اختلافات با غرب را ندارد، اما می توان با اصلاح برخی امور زمینه گشایش های اقتصادی و سیاسی را فراهم ساخت و با اعمال برخی تغییرات در حوزه ارزی و بانکی و واردات و گمرکی جان تازه ای به وضعیت اقتصادی کشور داد.