ضرورت ورود به حفظ "امنیت جامعه" در حوزه های مختلف

"امنیت" مفهومی کلی است که عرصه های مختلفی را دربر می گیرد. اما به سبب حساسیت ها و نگرش های خاصی که از سوی مسئولان کشور در زمینه امنیت سیاسی،اطلاعاتی و نظامی وجود دارد، در بخش های دیگر امنیت شاهد بی توجهی و عدم حساسیت های کافی برای پیگیری امور هستیم. درحالی که امنیت جامعه در بخش هایی از مسائل اقتصادی، سلامت، آموزش، حمل و نقل و... بسیار بیشتر از مسائل صرفاً سیاسی است.
از دست رفتن جان یک پرنده در مرزهای کشورمان ناگوار و به منزله از دست رفتن سرمایه ملی ایران تلقی می شود، چه برسد به اینکه پای جان انسانی درمیان باشد که سال ها برای رشد و تعالی آن هزینه و وقت صرف شده است. با همین نگاه اگر به مرگ مردم بی گناه در قضیه تصادفات
جاده ای و یا آلودگی هوا نظاره داشته باشیم، می بینیم که سالانه چند هزار نفر از مردم کشورمان جان خود را از دست می دهند بی آنکه کسی اعتراضی داشته باشد یا مسئولی پاسخگو باشد!.
یا در قضیه اخیر کشف چند تن مواد اولیه و اقلام دارویی در انبار یک شرکت، چطور می توان این موضوع را مصداق تهدید امنیت ملی نداست. در وضعیتی که کشور با بحران دارو مواجه است و ساده ترین اقلام دارویی در داروخانه ها وجود ندارد، با احتکار کنندگان این محموله چه برخوردی صورت می گیرد. برای درک بزرگی این محموله باید گفت که به تنهایی قادر به تأمین بیش از دو ماه مصرف داروی کل کشور می باشد.
احتمالا این قبیل محموله ها به سبب حجم و نحوه بسته بندی صرفاً با کشتی و از طریق بنادر وارد کشور می شود. به عبارتی بخش ها و افراد بسیاری در پشت ورود چنین محموله بزرگی در کشور هستند که توانسته اند آن را پس از ثبت سفارش، بارگیری، حمل و نقل، تخلیه و ترخیص از گمرک و بارگیری مجدد، بدون ثبت و درج در سامانه ای از سال 1399 در سردخانه نگهداری کنند تا کمبود و گرانی دارو را تشدید و به صورت قطره چکانی و با سودهای کلان آن را وارد بازار کنند.
آیا چنین جرم سازمان یافته ای حساسیت و شدت برخوردش نسبت به تهدید کنندگان امنیت کشور در حوزه سیاسی و نظامی کمتر به نظر می رسد؟!
یا درقضیه آلودگی هوا براساس اعلام آمارهای رسمی سالانه بیش از 4هزار نفر براثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند و بیش از 40 هزار نفر دچار مرگ زودرس می شوند. آیا این میزان از مرگ و میر و تبعات کافی نیست تا جدیت و فوریتی برای مواخذه و محاکمه  مسببین و
دستگاه ها و مسئولان مربوطه صورت گیرد.
همانطور که گفته شد بحث امنیت مفهومی گسترده دارد که در
بخش های مختلف و از سوی دستگاه های مرتبط پیگیری می شود. اما مشکلات ما در بحث امنیت نرم بسیار جدی و فزاینده است و به مراتب بیشتر از
ناامنی های دیگر جامعه را تهدید می کنند. اما به سبب جنس خاص این
ناامنی ها هیچگاه مورد توجه و جدیت کافی در مواجهه با آنها نیستیم.
انتظار می رود تا مسئولان و دستگاه های ناظر بر امنیت کشور ضمن پرداختن به مسائل صرفاً سیاسی، بحث امنیت سلامت و جان مردم را در بخش های دیگر نیز مورد پیگیری قرار دهند. چرا که چندین هزار
مرگ و میر در کشورمان در همین حوزه نهفته است که از قضا تمامی آن به سبب عدم اجرای قانون و دستورالعمل هایی است که از سوی مراجع
قانون گذار تعیین و مصوب گردیده است.