دردهايي كه اجباراً بايد فراموش شوند

امروز وضعيت اقتصادي براي خانواده هاي ايراني به قدري سخت و پر فشار گرديده است كه هزينه هاي درمان در سبد مصرف خانوار اغلب حذف شده و ديگر حفظ سلامتي در اولويت نيست و هزينه هاي پزشكي زماني در دستوركار قرار مي گيرند كه ديگر هيچ جاي تحملي باقي نماند؛ چرا كه پرداختن به آن نظم و نظام اقتصادي خانواده را برهم خواهد زد.
امروز بر اساس آمارهاي موجود افراد بالاي30 سال در كشور اغلب 6 دندان خراب يا پركرده در دهان دارند كه نيازمند رسيدگي است و متأسفانه در آينده اي نزديك مجبور به حذف و كشيدن آن خواهند شد. اين درحالي است كه از دست دادن هريك از دندان هاي طبيعي به منزله از دست دادن عضوي از بدن انسان تلقي مي شود.
هزينه هاي بالاي درمان در حوزه دندانپزشكي به گونه اي سرسام آور افزايش يافته و حتي مشمول اكثر بيمه هاي درماني هم نمي شود. امروز ترميم و يا عصب كشي يك واحد دندان حدودا بين 5 تا 10 ميليون تومان هزينه درپي خواهد داشت. هزينه اي كه شايد 50 تا 100 درصد حقوق يك كارمند و يا كارگر را به خود اختصاص دهد.
از همين جهت اكثر خانواده ها مسئله بهداشت دهان و دندان را رها كرده اند و حتي با بروز درد نيز آن را تحمل مي كنند تا از اين هزينه هاي سنگين فرار كنند. انتظار معقولي است تا حداقل سازوكاري فراهم شود تا درمان دندان از سوي بيمه ها تحت پوشش مناسب قرار گيرد تا جامعه سلامت خود را در اين بخش با اهميت از دست ندهند.