مردم از خانه خارج نشوند؛ بعدش چه؟

سازمان های مرتبط با سنجش آلودگی هوا طی چند روز گذشته وضعیت هوای پایتخت را ناسلام و در وضعیت هشدار گزارش کرده اند و توصیه نموده اند که مردم در چنین وضعیتی از خانه خارج نشوند.
اما این خانه نشینی باید تا کی و چه زمانی ادامه داشته باشد. اساساً مگر می شود که مردم از خانه خارج نشوند؛ امورات زندگی از اشتغال و خرید و تحصیل و درمان و ... چه می شود.
این توصیه ها به مردم نه راهکار است و نه منطقی است. اینکه آلودگی هوا ناشی از وارونگی هواست و یا کیفیت پائین سوخت و غیراستاندارد بودن خودروهای تولید داخل یا هرچیز دیگر، باید زمینه رسیدگی به آنها آغاز شود. باید بالاخره بعد سال ها سهل انگاری و چشم پوشی بر مرگ هزاران نفر بر اثر آلودگی هوا و گسترش انواع سرطان ها درمیان نسل جدید، راهکاری منطقی پیشه کرد.
اینکه به مردم بگوئیم از خانه بیرون نیائید زمانی توجیه پذیر است که حقوق و درآمدی هم برای آنها درنظر بگیرید. مردم از خانه بیرون نیایند از کجا درآمد کسب کنند و بخورند. کدام یک از شرکت های خصوصی به این هشدارها و تعطیلی های مکرر به سبب آلودگی هوا توجه می کنند که شاهد خانه نشینی مردم باشیم؟!
چاره ای هم جز این نیست؛ با این هزینه ها و گرانی ها یک روز تعطیلی آسیبی جدی بر روند فعالیت های اقتصادی بخش خصوصی می گذارد. گره کار در جایی دیگر است با خانه نشینی مردم دردی از آلودگی هوا درمان نخواهد شد.