وعده کمک‌های معیشتی دولت، پس از تردید در مورد طرح یارانه اعتباری

چندی پیش مجلس طرحی ارائه داد مبنی بر این‌که برای دهک‌های پائین جامعه کمک هزینه‌های اعتباری برای خرید کالاهای سبد معیشتی در نظر گرفته که از 60 تا 120 هزارتومان خواهدبود برای هر نفر. اما پس از علنی شدن این طرح و دوباره دوخته شدن چشم امید مردم به دستان دولت و مسئولان، سخنگوی دولت هفته گذشته اعلام کرد که انجام چنین طرحی در توان اقتصادی دولت نیست؛ مجلسیان هم در پاسخ گفتند که دولت می‌تواند از منابع تبصره 14 و درآمدهای مالیاتی استفاده کند.
اما در همین هفته جاری، سخنگوی دولت طی یک گفت‎وگوی تلویزیونی اعلام کرده که:« طرح‌های مهمی برای معیشت مردم داریم وهیچ لحظه‌ای در دولت از نگرانی مردم غافل نیستیم. تصمیمات جدید برای کاستن از فشارهای اقتصادی، ازجمله کنترل قیمت‌ها اتخاذ شده که پس از نهایی شدن، اعلام خواهد شد.» مجلس به‌عنوان قوه مقننه، موظف است طرح‎هایی را براساس نیازسنجی اجتماعی و سنجش توان قوه مجریه، برای اصلاح اموروحل مشکلات مردم تصویب کند و دولت به‎عنوان قوه مجریه، موظف است به طرح مصوب نمایندگان مردم در قوه مقننه در صورت داشتن تمکن در هر زمینه‎ای، عمل کند. اما پرسش مهم این است که اگر دولت برای عملی کردن طرح کمک اعتباری مصوب مجلس، توان اقتصادی ندارد، اکنون که با طرحی خاص به صحنه آمده واعلام و تاکید می‎کند که مشکلات اقتصادی مردم و گرانی‎های فزاینده از دغدغه‎های دولت است و راهکاری 4 مرحله‎ای برای حل این مشکلات اندیشیده که بخشی از آن به سال 1400 احاله شده است؛ محل هزینه‌کرد این طرح 4گانه کجاست که برای طرح مجلس وجود نداشت؟ هردو قوه مقننه و مجریه می‌دانند که چنین رفتارهای دوگانه‌ای از چشم‌ مردم پنهان نمی‌ماند.بدیهی است قوای سه‌گانه کشور، که به نحوی منتخب مردم هستند، باید با همدلی و همراهی و در کنار یکدیگر به وظیفه تعریف شده خویش عمل کنند؛ یعنی حل مشکلات معیشتی مردم.