تالاب گاوخوني؛ دل ما را خون كرد!

آذر
تالاب گاوخوني، يكي از تالاب‌هاي زيباي ايران است كه به ثبت بين‌المللي رسيده و قراربود با توجه به ظرفیت‌های عظیم زمین‌شناسی و گردشگری و با تاكيد کارشناسان به«ژئو پارک» تبدیل شود تا با تحقق این مهم علاوه بر احیای این گنجینه زیست‌محیطی، اقتصاد منطقه نیز رونق ‌یابد. اما جريان كارها، آن‌چنان كه انتظار مي‌رفت، پيش نرفت و اكنون اين تالاب كه از سال‌هاست نسبت به خشك شدن آن هشدار داده مي‌شد؛
96 درصد از وسعت خود را از دست داده و خشك شده است. به گفته مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان:«کم آبی‌های چند سال گذشته و قطع جریان زاینده‌رود از سال ۶۶  در پی کمبود آب، بارش و خشکسالی، احداث سد رودخانه ایزدخواست در سال ۷۷ و
 رها نکردن حقابه تالاب از این سد، تخریب گیاهی و چرای بی‌رویه شتر و بز و تردد ماشین آلات و موتور در این منطقه مشکلات زیست محیطی بسیاری را برای این تالاب بوجود آورده است.»
مهم‌ترين نكته در اين گزارشِ مديركل مديريت بحران استانداري اصفهان، اشاره به تردد خودروها و موتور در اين منطقه بين‌المللي است كه اگر مسئولان ذيربط نسبت به بين‌المللي و ژئوپارك بودن و ارزش خاص اين منطقه آگاهي تمام داشتند، هرگز چنين اتفاقي براي تالاب نمي‌افتاد. چگونه ممكن است اين همه تردد وسايل نقليه در تالاب اتفاق افتاده و آن‌را خشك كرده باشد؛ اما هيچ اقدام بازدارنده‌اي در اين مورد صورت نگيرد؟ مسلما همه ما مي‌دانيم كه وظيفه ستاد بحران، حفظ و حراست و انديشيدن تدابير خاص براي جلوگيري از چنين اتفاقاتي است و نه خبر دادن درباره آن‌ها.
آن‌چه در مورد محيط زيست كشور در حال روي دادن است، حتي با وجود داشتن متولياني چون مديريت كل بحران، بسيار نگران‌كننده است و مسئولان ذيربط بايد در مورد چنين ميراث بين‌المللي پاسخگو باشند، چرا كه با خشك شدن هر تالاب، بايد منتظر وزش بادهاي نمكين و خشك شدن زمين‌هاي كشاورزي باشيم.