اين روزها، مصادف هستيم با سالروز تولد مريم ميرزاخاني، زني خاص و نمونه با هوشي ستودني و اخلاق و سلوكي ستودني‌تر كه مرزهاي علم را درنورديد و توانست برنده دو مدال طلاي المپياد جهاني رياضي در سال ۲۰۱۴ به خاطر كار بر «ديناميك و هندسه سطوح ريماني و فضاهاي پيمانه‌اي آن‌ها» شود و نيز اولين برنده ايراني مدال فيلدز شد كه بالاترين جايزه در رياضيات است.
اين روزها، مصادف هستيم با سالروز تولد مريم ميرزاخاني، زني خاص و نمونه با هوشي ستودني و اخلاق و سلوكي ستودني‌تر كه مرزهاي علم را درنورديد و توانست برنده دو مدال طلاي المپياد جهاني رياضي در سال 2014 به خاطر كار بر «ديناميك و هندسه سطوح ريماني و فضاهاي پيمانه‌اي آن‌ها» شود و نيز اولين برنده ايراني مدال فيلدز شد كه بالاترين جايزه در رياضيات است.
به همين دليل و به دليل شكوه بي‌پايان و تكرار ناشدني او، روز تولد او را، روز جهاني «زنان در رياضيات» نامگذاري كردند. مريم ميرزاخاني از جمله نخبه‌هاي كشور ما بود كه شوربختانه با وجود درخشش بي‌همتايش رفت تا آسمان ديگران را بيفروزد. اما با اين‌همه و با تمام چنين ناديده گرفتن‌هايي، ميرزاخاني به‌عنوان يك زني ايراني، الگويي است بي‌همتا براي تمام زنان و مردان جهان، به ويژه زنان كشور ما، تا به اين درك برسند كه نه جنسيت و نه هيچ محدوديت ديگري نمي‌تواند سدي در برابر رشد و شكوفايي استعداد بشري باشد.
«روز جهاني زنان در رياضيات» هم‌چنين بايد به مسئولان ما يادآوري كند كه مي‌توان با توجه كردن و فراهم آوردن امكانات نه چندان خاصي، چنين نوابغي را در داخل كشور حفظ كرد و قدر آنان را آن‌چنان كه شايسته‌اش هستند، دانست.
رفتن اين واقعي‌ترين و اصيل‌ترين «ژن»هاي خوب، در واقع از دست دادن دو گنج مهم است؛ اول از دست دادن خود فرد، به‌عنوان كسي كه مي‌توانستيم با نگه‌داشتنش، به‌طور مستقيم و بي‌واسطه به وجودش افتخار كنيم و از انرژي و استعدادش در كشور و براي جوانان خود سود ببريم. دومين چيزي كه با رفتن افرادي چون ميرزا خاني از دست مي‌دهيم، ژن‌هاي بي‌همتايي است كه اين افراد با خود مي‌برند و خواه ناخواه نصيب كشورهاي ديگر مي‌شود.
