سلاح‌هاي گرمي كه امنيت و جان مردم را تهديد مي‌كنند از كجا مي‌آيند؟

سرقت، زورگيري و خفت‌گيري و انتقام‌گيري محله‌اي و طايفه‌اي با سلاح گرم، مدتي است به ليست خبرهاي حوادث افزوده شده‌اند. اين‌كه اغلب سارقان اسلحه گرم داشته باشند، گرچه جرم بزرگي است، اما احتمالا تا حدودي طبيعي به‌نظر برسد؛ مدتي است مردم به دليل پاندمي كروناويروس، خانه‌نشين شده‌اند و سارقان، براي سرقت ناچارند از سلاح گرم استفاده كنند، چون خانه‌ها معمولا خالي نيستند و سارقان براي ترساندن اهالي خانه، با خود سلاح گرم به همراه مي‌برند؛ حالا يا براي ترساندن و جلوگيري از مقاومت صاحب‌خانه و يا حتي براي مضروب كردن آنان.
خفت و زورگيري هم اين روزها، بدون سلاح گرم مشكل است، گوشي و ساعت و زينت‌آلاتي كه يك فرد همراه خود دارد، آن‌قدر گران شده‌اند كه خفت‌گيران ناچارند براي سرقت اين اشياء به سلاح گرم متوسل شوند تا مگر قرباني، كوتاه بيايد و به‌خاطر حفظ جانش از خير گوشي و كيفش بگذرد، هرچند گاهي البته چنين اتفاقي نمي‌افتد و قرباني آن‌قدر مقاومت مي‌كند كه زورگير ناچار مي‌شود اسلحه بكشد و وي را مجروح برجاي بگذارد.
دعواهاي مسلحانه محله‌اي و طايفه‌اي هم كه ديگر جاي خود را دارند و آن‌قدر تكرار شده‌اند كه مي‌توان به موارد بسياري از آن‌ها اشاره كرد، معمولا اراذل و اوباش در محله‌هاي پائين شهر، منطقه‌اي قرق شده دارند و ورود به حريم آنان يعني وارد شدن به يك جنگ تمام‌عيار. تمام اين افراد، به‌نحوي براي خود سلاح گرم تهيه كرده‌اند- كه جالب است تنوع بسياري هم دارند؛ انواع كلت و وينچستر با كاليبرهاي متفاوت!-، پرسش اما اين‌جاست كه اين سلاح‌هاي گرم كه اينك در بازار آزاد و سياه به‌وفور يافت مي‌شود از كجا مي‌آيند و درست در ملاءعام خريد‌وفروش مي‌شوند و حتي مي‌توان براي سفارش آن به برخي سايت‌ها و كانال‌ها مراجعه كرد.
همه اين‌ها را بگذاريد در كنار خودكشي پسرك 12 ساله‌اي با سلاح گرم! اتفاقي كه دل هر فردي را به درد مي‌آورد و اين پرسش را در اذهان عمومي متبادر مي‌كند كه اين نوجوان، چگونه به سلاح گرم دسترسي يافته و درست در جلوي دوربين با آن به سرخود شليك مي‌كند؟ گذشته از پيام روان‌شناسانه‌اي كه اين حادثه دارد، بايد اراده‌اي در مورد نظارت بر اين وفور و راحتي دسترسي به سلاح گرم، وجود داشته باشد.  
با ادامه چنين روندي كه هر روز بر تعداد آن افزوده مي‌شود امنيت جاني و مالي مردم و حضور آسوده آنان در شهر خود به معضلي بزرگ تبديل خواهد شد. حتي مدتي است بسياري از افراد، به‌ويژه زنان و سالمندان بدون گوشي و كيف و وسايل زينتي از خانه خارج مي‌شوند، زيرا مي‌ترسند مورد هجوم اين افراد واقع شوند. مدتي است، افرادي كه گوشي به همراه دارند، براي يك تماس ساده ناچارند يك نقطه امن پيدا كنند و به روشي پنهان‌كارانه، از گوشي خود استفاده كنند. مسلما چنين روندي نمي‌تواند ادامه پيدا كند و لازم است نيروهاي انتظامي علاوه براين‌كه بايد حضور بيشتر و فعال‌تري در شهر داشته و به مردم احساس امنيت و آرامش ببخشند، در مورد وفور و نحوه خريدوفروش سلاح گرم نيز چاره‌اي بازدارنده بينديشند.