خيابان‌هاي خلوت، جنون سرعت و غيبت قانون

اين روزها، خيابان‌هاي شهر خلوت‌اند؛ چرا كه خانه‌ماني مردم به دليل اپيدمي كرونا، مردم را هم از حضور در محل كار معاف كرده و هم از ترددهاي غيرضروري آنان بسيار كاسته است. شايد اگر بخواهيم از زاويه مثبت به عوارض كرونا نگاه كنيم؛ اولينش همين كاسته شدن تردد خودروهاي شخصي است و نيز پاكيزه شدن هواي شهر و بالاخره روشن شدن چشم ما به آسمان آبيِ شفاف. اما از آن‌جا كه ذات كروناويروس منفي است عوارض آن، حتي از زاويه مثبت و نگاه خوشبينانه منفي ديده مي‌شود.
 خيابان خلوت براي برخي از رانندگان، هوس‌انگيز است و اين هوس آنان را به سوي سرعت جنون آميز سوق مي‌دهد. مدتي است عبور و مرور مردم از خيابان‌ها و رانندگاني كه  در هر شرايطي تابع قانون هستند، خطرناك شده است چرا كه برخي رانندگان، كه بيشتر هم پرسه‌زن‌هاي خياباني‌اند و از اهالي دور دور، بي‌توجه به قانون، با سرعت بسيار درخيابان‌هاي شهر جولان مي‌دهند و موجب روي دادن حوادث ناگواري مي‌شوند.
با توجه به شرايط موجود و شيفتي بودن حضور نيروهاي مختلف، از ميزان و تعداد حضور نيروهاي راهنمايي و رانندگي هم كاسته شده و همين بر آتش چنين اتفاقات ناخوشايندي دامن مي‌زند. حتي اگر دوربين‌هاي راهنمايي و رانندگي هنوز در حال تصويربرداري باشند، ممكن است موارد قانون‌شكني دير مورد بازبيني قرارگيرند يا هرگز ديده نشوند. به اين ترتيب، كروناويروس، علاوه بر اين‌كه راسا قصد جان مردم را كرده، برخي افراد قانون‌شكن نيز، با سوءاستفاده از خلوتي خيابان‌ها، دچار جنون سرعت شده‌اند و نتيجه چنين جنوني، تصادفات مرگبار در شهر است. جنون سرعت و قانون‌شكني هنگامي درناك‌تر مي‌شود كه راننده خاطي، از صحنه جرم فرار مي‌كند و مجروحان حادثه را به حال خود رها مي‌شوند، آن‌هم در شرايطي كه كادر درمان و بيمارستان‌ها به شدت درگير كروناويروس هستند.