ارتقای بینش آموزشی با محوریت معلمان

ebrahim_aliabadi@yahoo.com
بارها از سوی بزرگان و اندیشمندان جهان به صورت جملات قصار نقل شده که معلمان به عنوان اصلی ترین قشر تاثیر گذار جوامع هستند که
می توانند آینده یک کشور و مردمش را رقم بزنند. این مسئله را به صورت عینی می توان در کشورهای توسعه یافته دید که چگونه اقشار مرتبط با سیستم آموزشی مورد توجه مسئولان قرار دارند.
این توجه هم به لحاظ جایگاه عالی معلمان و آموزش دهندگان در عرصه های مختلف اجتماعی قابل مشاهده است و هم به لحاظ مالی و تأمین زندگی مناسب در وضعیت مناسبی قرار دارند. این اهمیت به حوزه آموزش به گونه ای است که معمولا افرادی به حوزه آموزش وارد می شوند که علاوه بر علاقه شخصی، دارای استعدادهای مناسبی در زمینه علمی باشند.
به عبارتی اهمیت نقش معلمان در جوامع پیشرفته مشخص شده و افراد نیز برای ورود به شغل اولویت قائلند. حالا این مسئله را در کشور خودمان مقایسه کنید. چند درصد از دانش اموزان ما در سالهای متوسطه در پاسخ به اینکه چه رشته و شغلی را برای آینده در نظر دارند، پاسخشان معلم شدن است؟!
متأسفانه نوعی نگاه مالی به تحصیل درکشور ما رایج شده و از سوی دیگر عدم توجه کافی به قشرزحمتکش معلمان باعث شده تا آنها جایگاه مناسبی برای الگو بودن و اولویت شغلی برای جوانان نباشند.
درحال حاضر ما نه فقط در تهران بلکه به طور کلی با کمبود شدید نیرو در شاخه معلمی مواجهیم.
آموزش و پروش نیز هرساله درتلاش است تا این کمبود را با راهکارهایی چون استمرار خدمت، جذب حق التدریس و... جبران نماید. اما با این حال هشدارهایی مبنی بر وقوع سونامی کمبود معلم در پنج سال آتی داده می‌شود که باید آن را جدی گرفت.
مسلماً ما برای داشتن جامعه ای آگاه نیاز به معلمانی داریم که به صورت تخصصی و با فراغت مناسب به امر آموزش بپردازند و اگر همچون زمان حال درگیر دغدغه های پولی و معیشتی باشند بخشی از انرژی خود را از دست خواهند داد و این یعنی افت کیفیت آموزش. این افت کیفیت خواسته هیچ معلمی نیست.