دنیای رقابت با کسی تعارف ندارد

همواره در عرصه های مختلف خود را سرآمد کشورهای منطقه دانسته ایم و در برخی حوزه ها همچون علم و فناوری داعیه قرار داشتن بین 5کشور اول جهان را داشته ایم. اینکه تا چه حد این ادعاها درست باشد به جای خود اما نمی توان منکر دستاوردهای دانشمندان کشورمان درعرصه های مختلف شد. چرا که وضعیت فشارهای جهانی و تحریم ها تنها بخش اقتصاد و سیاست ما را هدف قرار نداده و آتش سوزان آن به تمامی  عرصه های توسعه محور سرایت کرده است.
همین مسئله ضرورت توجه و تمرکز بر رفع این محدودیت ها را دوچندان می کند. چرا که با بسته بودن مجاری ارتباطی ما با دنیا در عرصه های مختلف، زمینه عقب ماندگی ما از قطار جهانی توسعه رقم خواهد خورد.
اخیراً در یکی از مولفه هایی که ایران برای سالیان متوالی رتبه اول را در منطقه داشت، شاهد حضور ترکیه در جایگاه نخست هستیم و این نشان از همان روندی دارد که ما را از توسعه عقب نگه داشته است.
اخیراً پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) در آخرین گزارش تحلیلی خود به بررسی جایگاه علمی ایران در نمایه‌ نامه‌های استنادی در سال ۲۰۲۲ پرداخته است و این بررسی نشان می دهد که ترکیه جایگاه علمی ایران در منطقه را گرفته است.  همچنین آخرین داده‌های وب سایت "آو ساینس" در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که ایران پس از ترکیه رتبه دوم را در میان کشورهای منطقه دارد. این درحالی است که این جایگاه پس 5 سال که در اختیار ایران بوده به ترکیه رسیده است.
این رقابت بین ایران و ترکیه تنها در حوزه مطالعات علمی بوده است، اما در سایر عرصه های صنعتی و فناوری و رشد تکنولوژی ایران با رقبای  تازه نفسی همچون عربستان، امارات و قطر مواجه است. شکی وجود ندارد که پتانسیل های عظیم علمی درون کشورمان قابل مقایسه با این کشورها نیست، اما وقتی نتوانیم این پتانسیل ها را به فعلیت برسانیم و یا در کسب علم و تکنولوژی روز دنیا محروم باشیم، طبیعی است که در این رقابت جا بمانیم.