از "هوش مصنوعی" جا نمانیم

این روزها بحث بهره گیری از "هوش مصنوعی یا Artificial intelligence (AI)" در میان کاربران اینترنتی، دانشجویان و پژوهشگران در عرصه های مختلف بسیار داغ است. اما جالب است بدانید که پروژه هوش مصنوعی از سال ۱۹۵۶ میلادی در آمریکا تبدیل به شاخه ‌ای آکادمیک شد و طی این دهه ها مدام در حال رشد و ورود به عرصه های مختلف زندگی بشری است.

از "هوش مصنوعی" جا نمانیم

این روزها بحث بهره گیری از "هوش مصنوعی یا Artificial intelligence  (AI)" در میان کاربران اینترنتی، دانشجویان و پژوهشگران در عرصه های مختلف بسیار داغ است. اما جالب است بدانید که پروژه هوش مصنوعی از سال ۱۹۵۶ میلادی در آمریکا تبدیل به شاخه ‌ای آکادمیک شد و طی این دهه ها مدام در حال رشد و ورود به عرصه های مختلف زندگی بشری است.
امروزه شرکت های بسیاری در حوزه بهره گیری از هوش مصنوعی  ورود کرده اند. از جمله این موارد می توان به کاربردهای هوش مصنوعی در موتورهای جستجو پیشرفته وب مثل گوگل، سامانه های توصیه‌گر که توسط یوتیوب، آمازون و نتفلیکس استفاده شده‌اند، فهم زبان انسان‌ها همچون سیری و آمازون الکسا، خودروهای خودران مثل تسلا و... اشاره کرد.
درحقیقت فناوری (AI) کمک می کند تا ماشین ها قدرت بررسی
داده ها و انجام دستورات براساس الگوریتم های وارد شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و نتیجه ای حرفه ای و بدون اشتباه از آن بدست دهد. تحقیق و توسعه ، کشف دانش جدید درباره محصولات ، فرآیندها و خدمات و بکارگیری دانش برای ایجاد محصولات ، فرآیندها و خدمات جدید و توسعه یافته از جمله توانایی های تکنولوژی هوش مصنوعی(AI) می باشد.
درهمین زمینه محققان براین باورند که آینده بسیاری از صنایع توسط برتری آنها در حوزه هوش مصنوعی(AI) شکل خواهد گرفت و رقابت آنها در این حوزه خواهد بود. این به منزله این است که اگر در این حوزه ورود موثر نداشته باشیم قطعاً بار دیگر از رنسانسی دیگر در حوزه علم و فناوری عقب خواهیم ماند.
البته این موضوع بستگی به نوع تصمیم و سیاست گذاری ها کشور در حوزه ورود به علوم و فناوری های روز دنیا می باشد. چرا که به لطف و مزیت دسترسی به اطلاعات و امکان بهره مندی از علوم پیشرفته درسرتاسر جهان، امروز نخبگان و دانشمندان و دانشجویان بسیاری در کشورمان حضور دارند که می توان از پتانسیل و دانش آنها در بهره گیری از توانایی های هوش مصنوعی در عرصه های مختلف بهره برد.
ضمن اینکه باید به این نکته هم اشاره کرد که امروز دانشگاه ها، آزمایشگاه ها، شرکت ها و غول های بزرگ علم و فناوری در جهان منتظر شکار این نخبگان هستند و با انواع و اقسام روش ها آنها را جذب می کنند تا در راستای تکمیل پروژه ها و یافتن دستاوردهای جدید در این حوزه از توان آنها بهره ببرند.
قصد ناامیدی پراکنی در این حوزه را نداریم اما گفتن از ضرورت های حفظ نخبگان کشور در حوزه توسعه تکنولوژی هوش مصنوعی، اجباراً بحث را به سمتی می برد که با عملکرد و سیاست گذاری های غیرکارشناسی در حوزه علوم و فناوری مواجه می شویم و باید از دست اندرکاران در این حوزه خواست تا به هوش باشند تا شرایط کنونی جهان را به لحاظ رشد دستاوردهای علمی درک کنند.
امروز کشورهای توسعه یافته در حال پیشروی دراین حوزه هستند و کشورهای دیگر درپی آنها در سعی و تلاش هستند تا با برنامه ریزی های مناسب و صرف هزینه های موثر، خود را در مسیر پیشرفت نگه دارند و اگر قادر به نوآوری در این عرصه نیستند، حداقل از آن جا نمانند.
حال باید قدری در مورد وضعیت خود تامل کنیم و ببینیم در کجای این معادله و حرکت جهانی قرار گرفته ایم...