فکری برای اینترنت بکنید

دنیا در حال گذشتن از تمامی مرزها و قواعد و قوانین علمی در حوزه فناوری است و با سرعتی وصف ناشدنی درحال تبادل اطلاعات می باشد و ما در باتلاق سرعت اینترنت درحال حرکتیم و هرچه می خواهیم به سمت جلو گام برداریم یا نمی توانیم یا به پائین کشیده می شویم!.
اصلاً مشخص نیست چه کسی باید پاسخگوی این وضعیت نابسامان اینترنت درکشور باشد. مسئولان و نهادهای مربوطه با گوشه و کنایه و با توئیت زدن در فضایی که از قضا فیلترهم هست، یکدیگر را مقصر این وضعیت می دانند اما هیچگاه پاسخ مشخصی به مردم داده نمی شود که علت این کندی سرعت اینترنت در کشوری در حال توسعه همچون ایران با این قشر گسترده جمعیت جوان چیست؟!.
وزارتخانه ها و ادارات و سازمان های مختلفی پیرامون اداره و مدیریت امور مربوط به اینترنت و ارتباطات وجود دارد که وظیفه اصلی آنها رشد و بهبود وضعیت امور در این حوزه است. اما گویا روال کار برعکس شده و این نهادها و سازمان ها وظیفه خود را به محدودسازی و کنترل رشد نزولی تغییر داده اند!.
قطعاً کلافگی و عصبانیت پشت سیستم و یا انتظار برای بازشدن یک برنامه مسیریابی و یا چرخیدن دایره انتظار برای بازکردن یک سایت برای مسئولان مربوطه قابل درک نیست. چرا که اگر باور داشتند سرعت اینترنت در عصر امروز به عنوان سوخت موتور پیشران توسعه تلقی می شود، وضعیت را به این شکل در نمی آوردند و پاسخگوی انتقادات و انتظارات مردم می شدند.
اینترنت خانگی و ثابت که اصلاً حرفی برای گفتن ندارد. مردم به صورت شش ماهه و سالانه درحالی که هنوز از سرویس استفاده نکرده اند مجبورند پول آن را بپردازند. حال هرچقدر هم که اختلال و قطعی و افت سرعت اتفاق بیفتد جایی برای اعتراض وجود ندارد و اساساً کسی به آن توجه هم نمی کند و پاسخگویی لزومی ندارد!.
درمورد اینترنت همراه هم مدام در حال افزایش قیمت حجم بسته ها هستیم بی آنکه قدری هم بر روی کیفیت خدمات و سرویس ها کار شود.
هر بار هم که شدت اعتراضات به این وضع افزایش می یابد با پیامکی آن را دلیل نقص فنی معرفی می کنند و مدیران مربوطه این اختلالات را به سبب ایجاد زیرساخت های جدید و گسترده برای ارتقای کیفیت سرعت اینترنت کشور تلقی می کنند اما پس از عبور از آن می بینیم که هیچ اتفاقی نیفتاده و همچنان همان کندی اینترنت باقی است و همچنان باید در باتلاق اینترنت گام برداشت.
این منصفانه نیست که هزینه های مالی فراوانی را بر مردم تحمیل کنیم و در ازای آن کمترین خدمات را با منت به آنها بدهیم. جدای از بحث مالی باید اذعان داشت که این کندی اینترنت سراسری کاربران را کلافه کرده است. کلافگی از سرعت اینترنت صرفاً برای پست گذاشتن در اینستاگرام و توئیت زدن در توئیتر نیست، بلکه بسیاری از امور فنی، تجاری، بازرگانی، علمی و پژوهشی، روابط اجتماعی، فعالیت های روزانه، تبلیغات و فرهنگی و... همه بسته به سرعت اینترنت است که گویا متولی دلسوزی ندارد.
اما آنچه پایدار و ثابت است تضییع حقوق مردم و عقب نگاه داشتن آنها از فضایی است که می تواند علاوه بر رشد و توسعه امور، زمینه رفاه و آرامش جامعه را فراهم سازد.