چگونه با اقتصاد جهانی همراه شویم

اگر واقع بین باشیم و از نگاه آسیب شناسی به وضعیت اقتصاد و تعاملات تجاری خود با دنیا بنگریم متوجه خواهیم شد که اساساً ما از میدان تحرکات و تحولات جهانی خارج شده ایم. این بدین معناست که اقتصاد جهان عدم حضور ما را احساس نمی کند و خللی در آن ایجاد نمی شود.
شاید برای جهان اقتصاد ما اهمیتی نداشته باشد، اما اثرات منفی این انزوای اقتصادی به شدت در داخل کشور آسیب رسان شده است و فواید و منافع ملی را به خطر انداخته است. اخیراً مجلس به دنبال تغییر تعطیلات هفتگی از پنجشنبه و جمعه به جمعه و شنبه است. اقدامی که می تواند ما را از ایام تعطیلات جهانی(شنبه و یکشنبه) آزاد کند و روزهای بیشتری برای انجام فعالیت اقتصادی و تبادلات خارجی فراهم سازد.
مسلماً این اقدام را می توان گامی مثبت در این زمینه انگاشت، اما کار بسیار بیش از تغییر تعطیلات خراب است و باید اقدامات ریشه ای در پیوند مجدد اقتصادمان با تعاملات جهانی ایجاد کنیم. به فرض اینکه ما تقویم کاری خود را مطابق با اروپا تنظیم کنیم، اما تا زمانی که ما امکان مراوده عادی نداشته باشیم و نتوانیم با بانک ها و مراکز تجاری و شرکت های صنعتی ارتباط استاندارد نداشته باشیم، این فقره هیچ کمکی به اقتصاد ما نخواهد کرد.
باید درمورد مسائلی همچون تحریم های مالی، محدودیت های اف ای تی اف، حمل ونقل بین المللی و بازشدن مسیر سرمایه گذاری خارجی به فکر چاره بود. تا این زنجیرها به دست و پای اقتصاد کشور بسته باشد، انتظار تحول با تغییر تقویم تجاری توقعی زیاد و بیهوده است.
چرا که با همان تقویم و تعطیلات سنتی هم در ادوار گذشته شاهد رشد مثبت اقتصاد بودیم و جریان صادرات و واردات کشور و مسئله سرمایه گذاری به صورت عادی و قابل قبول انجام می شد. اگر مسئولان و نمایندگان دغدغه تعامل جهانی در حوزه اقتصاد را دارند باید به هرطریقی شده این مشکلات بنیادی را چاره کنند.