علت تکرار نقض تعهدات غرب چیست؟!

سه کشور اروپایی عضو برجام یعنی بریتانیا، فرانسه و آلمان اعلام کردند تحریم‌های مربوط به موشک‌های بالستیک و اشاعه هسته‌ای علیه ایران که قرار بود طبق برجام لغو شود را حفظ خواهند کرد.
این اقدام اروپایی ها تعجب برانگیز نبود چرا که کاملاً طبیعی بود که اجازه ندهند گشایشی در امورات مختلف تحریمی ایران حاصل گردد.
جالب تر اینجاست که حفظ تحریم های هسته ای و موشکی ایران که در برجام مطرح گردیده بود، به بهانه هایی خارج از مفاد برجام حفظ خواهد شد. مثلا یکی از دلایل حفظ تحریم ها، استفاده از پهپادهای ایرانی در جنگ اوکراین توسط روسیه است!.
درحقیقت دلیل حفظ تحریم ها به سبب عمل یکی از اعضای اصلی برجام است و این نشان از نهایت بدعهدی حقوقی اروپایی ها دارد. مسلماً اگر پهپادهای ایرانی در اوکراین استفاده نمی شد، باز بهانه دیگری را برای حفظ این تحریم ها پیدا می کردند.
دلیل دیگر برای حفظ تحریم ها، عدم رعایت تعهدات برجامی از سوی ایران مطرح شده است. درحالی که همگان شاهد بودند که آمریکا در زمان ترامپ ناقض اصلی برجام بود و از آن خارج شد. با این حال ایران در آن زمان سعی کرد که با اروپا برجام را به پیش ببرد(که اشتباهی بزرگ بود) اما باز طرف های غربی تعهدات خود را به هیچ وجه مورد توجه قرار ندادند.
شکی نیست که اگر برجام حفظ می شد شرایط بسیار متفاوت تر از زمان حال بود، اما اصرار ما به حفظ و رعایت تعهدات برجامی به جای اینکه موجب تقویت بنیه ملی و کاهش فشارهای خارجی گردد، کاملاً موجب ضعف ما گردید و طرف مقابل انواع بدعهدی ها و رفتارهای سلیقه ای را علیه ما به کار بستند.
تمام این نارسایی های موجود دو علت عمده و اساسی دارد. ابتدا اینکه ما در مورد پرونده هسته ای طی دو دهه اخیر نپذیرفتیم که مشکل اساسی درحوزه سیاسی و ازقضا با آمریکاست و می بایست مشکلات فی مابین را در حوزه های مختلف برطرف سازیم تا بهانه و دستاویزهای غیر قانونی را خنثی سازیم.
نکته دوم اینکه ما هیچگاه نتوانستیم از موقعیت ها و فرصت هایی که داشته و داریم، قدرت سازی کنیم و در بزنگاه های حساس منافع ملی را در برابر منافع دیگر طرف ها حفظ نماییم. بارها و بارها درمورد میزان غنی سازی و یا دسترسی آژانس به دوربین های نظارتی و یا محدودسازی فعالیت تأسیسات هسته ای، مذاکرات و توافقات نیم بند داشتیم که هیچگاه چشم انداز مطمئنی را برای کشور فراهم نمی ساخت.
در قضیه اخیر نیز حتی اگر با مخالفت و شکایت حقوقی ایران از اقدام اروپایی ها این تحریم ها در قالب برجام صورت نگیرد، کشورهای اروپایی می توانند در قالب قوانین داخلی و محلی این تحریم ها را حفظ و اجرایی نمایند.
شکی نیست که این رویه کنونی غربی ها ادامه دار خواهد بود و تازمانی که ما نتوانیم مشکلاتمان را به صورت ریشه ای حل کنیم و نتوانیم اقدام به قدرت سازی نماییم باید شاهد تضییع حقوقمان در عرصه بین المللی باشیم.
نکته آخر اینکه در داخل کشور همانطور که نسبت به عملکرد روسیه و چین در برخی موارد سیاسی و اقتصادی انتقاد صورت می گیرد، باید در مورد غرب نیز صدایی واحد در حوزه رسانه ای و هم افکارعمومی حاصل گردد تا برهمگان عیان گردد که در حفظ منافع ملی نباید تفاوتی میان شرق و غرب قائل شد.