در دریاچه‌های پشت سدهای تهران چه خبر است؟

سدها ساخته می‌شوند تا آب رودخانه را مهار کنند؛ به این ترتیب هم امکان آبیاری مزارع فراهم می‌شود و هم می‌توان آب شرب را وارد سیستم تصفیه و سپس لوله‌کشی آب شهری کرد. جمع‌شدن آب در پشت سد، گاهی موجب به‌وجود آمدن دریاچه‌های زیبایی می‌شود که برخی را برای شناکردن و یا تفرج در اطراف آن، ترغیب می‌کند.

در دریاچه‌های پشت سدهای تهران چه خبر است؟

سدها ساخته می‌شوند تا آب رودخانه را مهار کنند؛ به این ترتیب هم امکان آبیاری مزارع فراهم می‌شود و هم می‌توان آب شرب را وارد سیستم تصفیه و سپس لوله‌کشی آب شهری کرد. جمع‌شدن آب در پشت سد، گاهی موجب به‌وجود آمدن دریاچه‌های زیبایی می‌شود که برخی را برای شناکردن و یا تفرج در اطراف آن، ترغیب می‌کند.
البته این برخی، احتمالا از سنخ همان‌هایی هستند که وقتی به جنگل و دشت و کوه و بیابان می‌روند، تمام زباله‌های خود را در همان‌جایی که به خاطر زیبایی‌اش جذب آن شده بودند، رها می‌کنند و آن‌چه پشت سر این برخی باقی می‌ماند، زباله‌ها و چهره زشت شده طبیعت است.
افرادی که برای گردش و تفریح به اطراف سدهای تهران می‌روند، این روزها به خیل گردشگرانی پیوسته‌اند که توجهی به حفظ محیط زیست نمی‌کنند و حالا دریاچه‌های پشت سدهای تهران به منبع عظیمی از آلودگی‌ها تبدیل کرده‌اند، آلودگی‌هایی که گاهی نمی‌توان حتی با قوی‌ترین تصفیه‌کننده‌ها، آن‌ها از آب شرب شهری جدا کرد. یکی از خطرناک‌ترین این آلوده‌کننده‌ها بطری‌ها و ظروف یک‌بارمصرف پلاستیکی‌اند، موادی که ذرات میکروپلاستیک را وارد آب می‌کنند و این ذرات از فیلترها عبور کرده وارد آب شهری می‌شود. آزمایش پژوهشگران نشان داده است که در خون اغلب ما، ذرات میکروپلاستیک وجود دارد که خطر جدی برای سلامت است. رهاکردن زباله‌ها را در دریاچه و اطراف ، نه تنها موجب زشتی محیط طبیعی می‌شود بلکه موجب آلودگی آب، از بین رفتن موجودات آبزی و نیز آلوده شدن آب شهری می‌شوند. چنین روندی به آسیب اکوسیستم طبیعی می‌انجامد؛ مشکلی که در نهایت دامان همه مردم را می‌گیرد.