این آلودگی سمی با "شاد" رفع شدنی نیست

هوای تهران همیشه آلوده است و شهروندان نیز به این هوای کثیف مجبورند عادت کنند و تاوان پایتخت نشینی را بدهند، اما ادامه این روند دیگر در قالب بک معضل محیط زیستی قابل بررسی نیست. آلودگی هوای این روزهای تهران یک بحران انسانی قلمداد می شود.
غبار و مه ناشی از ذرات سمی معلق در هوا در کوچه های شهر با چشم عادی قابل مشاهده است و در خیابان ها و مرکز شهر موجب پائین آمدن افق دید گردیده به گونه ای که در شب و در زیر نور چراغ معابر و نور خودورها گویی دودی در سطح شهر پیچیده است و بوی تلخ و تندی دارد.
تنها اقدام درچنین روزهایی تعطیل کردن مدارس و حضور دانش آموزان در شبکه آموزشی "شاد" بوده است. درحالی که این اقدام و حتی زوج و فرد کردن پلاک ها نیز چاره ساز نبوده است . چون مردم نمی توانند امورات و کارهای روزمره خود را تعطیل کنند و به هر طریقی که شده باید به محل کار بروند و برنامه های روزانه را پیگیری نمایند.
این بحران جان مردم پایتخت را به خطر انداخته است، و گواه این موضوع مراجعه گسترده بیماران به اروژانس و مداواهای سرپایی در مراکز درمانی است. اما این مداوا تنها قدری به قلب و ریه مردم تسکین
می دهد و بلافاصله بعد از خروج از این مراکز مجدد همان هوای سمی و آلوده را باید نفس بکشند. سردرد شدید بسیاری از افراد در سطح جامعه به گفته کارشناسان پزشکی از بابت اثرگذاری منفی این ذرات بر سیستم عصبی بدن می باشد که می تواند تخریب های جدی بر سلامت افراد داشته باشد.
چند روز دیگر باید منتظر باد و باران باشیم، چند روز دیگر این چتر سمی باید بالای سر مردم باشد و چند هزار نفر دیگر باید دچار عارضه تنفسی شوند و یا جان بدهند تا طرح ها و برنامه های نوشته شده درحوزه مدیریت آلودگی هوا به اجرا درآید و اقدامی اساسی در موردش صورت گیرد.
مردم باید به چه امیدی زندگی کنند وقتی حتی هوایی که نفس می کشند سمی است...