بنزین و دغدغه هایی که مورد توجه قرار نمی گیرد

اخبار و گزارش های مختلفی از بحث واردات بنزین منتشر می شود. اخیراً بحث واردات بنزین از بندر چابهار مورد تائید مسئولان قرار گرفته اما رقم و میزان دقیقی از آن اعلام نشده است. برآورد می شود که امسال حداقل یک میلیارد دلار صرف واردات بنزین شده باشد و پیش بینی می شود این رقم برای سال آینده از مرز دو میلیارد هم بگذرد.
مصرف بنزین کشور در دسته بندی جهانی در ردیف کشورهای پرمصرفی همچون روسیه و استرالیا قرار دارد. کشورهایی که به لحاظ مساحت و جمعیت بسیار بزرگتر ازما هستند. بحث مساحت کشورها در رفت و آمد و حمل و نقل عمومی در جایگزین شدن با خودروهای شخصی، نقش بسزایی در مصرف بنزین دارند.
اما در سوی دیگر کشورهایی همچون هند با آن وسعت و جمعیت و ترکیه همسایه کناری ما کمترین مصرف بنزین را در منطقه دارند. استفاده از سیستم ریلی و ناوگان حمل و نقل عمومی و بهره گیری از خودروهای کم مصرف و پایه گازوئیلی باعث کاهش این مصرف به اندازه 0.9 لیتر به ازای هرنفر در روز می باشد. درحالی که این آمار در ایران 1.5 لیتر و حتی نزدیک به دو لیتر می باشد.
مسلماً این اعداد و ارقام مدام درحال افزایش خواهند بود و با نحوه قیمت گذاری و یارانه های پرداختی به آن مشخص نیست چطور و چگونه قرار است این مبالغ تأمین شود. قاعدتاً نگرشی منطقی به وضعیت تولید خودرو و توسعه ناوگان حمل و نقل ریلی و عمومی در کشورمان می تواند سهم بسزایی در این موضوع داشته باشد. این نکته را هم مردم درک کرده اند که احتمالا به زودی تغییراتی در نحوه نرخ گذاری بنزین ایجاد خواهد شد و بار منفی بر زندگی آنها خواهد داشت.
با افزایش قیمت بنزین و جبران کمبود منابع مالی تأمین از جیب مردم نمی تواند گزینه مناسبی برای مدیریت امور باشد. بهتر است راهکاری منطقی و حتی بلندمدت برای این چالش درنظر گرفت تا به صورت اساسی و ریشه ای مشکل مصرف سوخت در کشور حل گردد.