وضعیت برای معلولان دوچندان سخت است

گرفتاری ومشکلات "مردم عادی" به قدری است که روزانه باید بیش از یک شیفت کارکنند تا بتوانند به حداقل های معیشتی دست یابند، اما بازهم در سخت ترین شرایط مالی و اقتصادی گذران زندگی می کنند.

گرفتاری ومشکلات "مردم عادی" به قدری است که روزانه باید بیش از یک شیفت کارکنند تا بتوانند به حداقل های معیشتی دست یابند، اما بازهم در سخت ترین شرایط مالی و اقتصادی گذران زندگی می کنند.
حال این شرایط سخت و مشکلات فراوان را در زندگی افراد دارای معلولیت مورد توجه قرار دهید. افرادی که به سبب مشکلات حرکتی و معلولیت جسمانی از یک سو و عدم فراهم بودن امکانات عمومی و شهری قادر به حضور موثر و مناسب در جامعه نیستند تا بتوانند شغلی و درآمدی داشته باشند.
همچنین براین مشکلات باید بحث گرانی و کمبود تجهیزات را نیز بر گرفتاری های آنها افزود. گران بودن اقلامی همچون ویلچرهای دستی و برقی، سمعک های هوشمند، دستگاه های اکسیژن همراه، عصا و یا پروتزهای حرکتی و... موجب شده تا زندگی برای بسیاری از افراد دارای معلولیت به جهنمی عذاب آور تبدیل شود.
چرا که آنها ازیک سو نیازهایشان برآورده نمی شود، و از سوی دیگر به سبب نبود امکانات و شرایط برای کسب درآمد، خود را باری بردوش خانواده می بینند که مجبورند هزینه های سنگینی را بابت تأمین نیازهای اولیه این قشر آسیب پذیر تقبل کنند.
شرایط برای خانواده ها زمانی سخت تر می شود که فرزند یا عضوی دارای معلولیت ذهنی داشته باشند که بحث داروهای عصبی نیز میان
می آید. به طور کلی وضعیت افراد دارای معلولیت و خانواده هایشان بسیار سخت و مشقت آور است . دراین وضعیت اقتصادی واقعاً نیاز به کمک و توجه دارند. اگر صدایشان شنیده نشود مشخص نیست چه عاقبتی در انتظارشان باشد، اما قطعاً تلخ کامی برای خانواده ها به همراه خواهد داشت.