سامانه های قطع یا کارمندان خسته

گویا امری طبیعی است که در ادارات و مراکز خدمات برخط به مردم می دهند، «قطع بودن سیستم» فصل اول پاسخگویی به ارباب رجوع باشد. این قطعی سیستم حتی زمان و حساب و کتاب مشخصی هم ندارد. شما اول صبح بروید یا آخر وقت بروید بالاخره با این گزاره از سوی کارمندان و متصدیان واحد مربوطه مواجه می شوید که می گویند سیستم قطع است.

گویا امری طبیعی است که در ادارات و مراکز خدمات برخط به مردم می دهند، «قطع بودن سیستم» فصل اول پاسخگویی به ارباب رجوع باشد. این قطعی سیستم حتی زمان و حساب و کتاب مشخصی هم ندارد. شما اول صبح بروید یا آخر وقت بروید بالاخره با این گزاره از سوی کارمندان و متصدیان واحد مربوطه مواجه می شوید که می گویند سیستم قطع است.
حال مردمی که کار دارند چه عجله داشته باشند و چه نداشته باشند، مجبورند منتظر بنشینند تا این سیستم ها وصل شود و کارشان را انجام دهند.
اما واقعیت چیست؟! اگر واقعاً این سیستم ها و سامانه های برخط که وظیفه تحقق دولت الکترونیک و خدمات غیرحضوری را دارند، قادر به پشتیبانی فنی نیستند مشخصاً مشکلات خود را با وزارتخانه ها و مسئولان بالادستی مطرح کنند تا عیب و نواقص آن برطرف گردد. نمی شود که سیستمی همچون سامانه یارانه ها که چندین سال از عمر تاسیس آن می گذرد هر روز و هر ساعت قطع باشد و مردم برای تعیین تکلیف وضعیت یارانه خود مدام در رفت و آمد به دفاتر و مراکز خدماتی باشند.
اگرهم بحث خستگی کارمندان و اعمال سلیقه آنها در زمان ارائه خدمات به مردم مطرح است، پس بحث نظارت و رسیدگی به نارضایتی مردم چه می شود. باید درمورد خدمات رسانی برخط و غیر حضوری برای مردم فکری اساسی شود؛ وگرنه هم وقت و هم هزینه از جیب مردم هدر می رود.