گام‌های بلند دولت سیزدهم برای پایان گازسوزی در مشعل‌های صنعت نفت

دولت سیزدهم از همان روزهای نخست کار خود عزمش را برای بستن پرونده گازهای همراه نفت جزم کرد و براساس برنامه‌ریزی، تا پایان ۱۴۰۴ عمده این گازها جمع‌آوری می‌شود.

دولت سیزدهم از همان روزهای نخست کار خود عزمش را برای بستن پرونده گازهای همراه نفت جزم کرد و براساس برنامه‌ریزی، تا پایان ۱۴۰۴ عمده این گازها جمع‌آوری می‌شود.
به گزارش شانا، درحالی‌که مجلس یازدهم در حال پیگیری ترک‌فعل دولت گذشته در زمینه جمع‌آوری گازهای همراه است، مسئولان وزارت نفت در دولت سیزدهم از اجرایی‌شدن پروژه‌های مربوط به جمع‌آوری بخش بزرگی از گازهای همراه طی دو سال گذشته خبر می‌دهند.
مهم‌ترین تصویر از صنعت نفت را تا چند سال پیش ستون‌هایی تشکیل می‌داد که شعله‌های کوتاه و بلند بر فراز آن خودنمایی می‌کرد و حتی چشم هر بیننده‌ای با دیدن آن خیره می‌شد، اما به مرور زمان توجه به محیط‌زیست و مشخص‌شدن ارزش واقعی این گازها که سوزانده می‌شد، سبب شد جمع‌آوری گازهای همراه نفت یا همان خاموش‌کردن مشعل‌ها در دستور کار قرار گیرد.
گازهای همراه یا مشعل، گازهایی هستند که در صنایع نفت و گاز به‌صورت گازهای همراه تولیدی با نفت یا به‌عنوان محصول جانبی در تأسیسات نفت و گاز تولید می‌شوند، اما به دلایل مختلف ازجمله محدودیت‌های فنی یا نبود سرمایه‌گذاری و امکانات مناسب، در همان محل تولید، بدون هیچ‌گونه بهره‌برداری می‌سوزند که این اقدام افزون بر زیان اقتصادی، آسیب‌های زیست‌محیطی نیز در پی دارد.
اگرچه وجود مقداری از گازهای همراه برای ایمنی پالایشگاه‌ها همواره لازم است و درواقع حذف مشعل از واحدهای فرایندی نفت و گاز ممکن نیست، اما در دیگر کشورها، برنامه‌های موفقی برای کاهش نسبت گازهای مشعل (حجم تولید گازهای همراه نسبت به مقدار تولید نفت) اجرا شده است.
دولت‌های مختلف نیز همواره بر جمع‌آوری این گازها و هدایت آن به زنجیره‌ ارزش صنعت نفت تأکید داشته‌اند، اما درعمل، تا آغاز دولت سیزدهم اقدامی جدی انجام نشد.
دولت سیزدهم با هدف جمع‌آوری این گازها، پروژه‌های مختلفی را تعریف کرد. حتی با توجه به آنکه گازهای مشعل می‌تواند به‌عنوان خوراک مطلوب واحدهای پتروشیمی مصرف شود، هلدینگ‌های بزرگ پتروشیمی را وارد مرحله اجرایی این طرح‌ها کرد تا مشکل سرمایه‌گذاری در این زمینه حل شود.
 اجرای طرحی محیط‌زیستی با توجیه اقتصادی
نکته مهم آن است که اجرای این طرح‌ها از نظر اقتصادی نیز جذاب است و بنابر گفته مسئولان وزارت نفت، حجم سرمایه‌گذاری که باید در عرصه جمع‌آوری گازهای مشعل انجام شود، بیش از ۵ میلیارد دلار است که ارزش صادراتی این مقدار گاز نیز بین ۳ تا ۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود؛ بنابراین سرمایه‌گذاری انجام‌شده حداکثر ظرف یک و نیم سال بازپرداخت خواهد شد.
هفته گذشته با وجود این جذابیت اقتصادی و حتی الزام قانونی، گزارش کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی درباره «اجرای ناقص تکالیف قانونی مربوط به جمع‌آوری گازهای همراه تولید نفت و مشعل»، با رأی موافق نمایندگان به قوه قضائیه ارجاع شد.
در این گزارش، به‌نقل از آمارهای وزارت نفت، حجم سوزاندن گازهای همراه نفت ایران در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۸ میلیارد و ۴۳۰ میلیون مترمکعب اعلام شده است.
از سویی در سال ۱۴۰۱ روزانه بیش از ۵۰ میلیون مترمکعب گاز همراه سوزانده شده که این مقدار، طبق برآوردهای مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی معادل ۲۲درصد مقدار ناترازی گاز در زمستان این سال بوده است. همچنین می‌توان گفت حجم گاز مشعلی که در این سال سوزانده شده، با ارزش صادرات سالانه گاز کنونی ایران به کشورهای همسایه برابری می‌کند.
سوزانده‌شدن بیش از ۱۸ میلیارد مترمکعب گاز همراه در سال ۱۴۰۱ در شرایطی رخ داده است که در سال ۱۳۹۹، وزیر نفت دولت دوازدهم در مصاحبه با رسانه‌ها از پایان سوزاندن گازهای مشعل در سال ۱۴۰۱ سخن گفته بود، اما بر کسی پوشیده نیست که شکل‌گیری چنین وضعی، بیش از هر چیز به تعلل و سرمایه‌گذاری‌نکردن دولت گذشته در این حوزه مربوط می‌شود.