انگیزه «منفی» در مشارکت سازنده نیست

پس از به دور دوم کشیده شدن انتخابات و به ویژه بعد از اولین مناظره دو نامزد حاضر در رقابت نهایی، جَوی از سوی تیم رسانه ای هر دو طیف به راه انداخته شده که هریک القا کننده ترس و اضطرابی بر جامعه هستند تا طرف مقابل را یک تابو و یک خطر بالقوه جلوه دهند که اگر انتخاب شود چنین می شود و چنان خواهد شد!.
شاید در بین خانواده ها این سبک رفتاری به وضوح قابل مشاهده باشد که برخی افراد با توضیحاتی برگرفته از خوراک های اینترنتی در شبکه های مجازی به دیگرانی که رای نداده اند یا به فرد دیگری به جز کاندیدای مدنظر آنها رای داده اند، این طور القا می کنند که اگر رای ندهی آنها می آیند و کشور به قهقرا خواهد رفت!
هرکدام دیگری را عامل بدبختی کشور و ملت می داند. اما حقیقاً این سبک تبلیغات برای جذب آرا و یا استدلال برای نفی طرف مقابل نمی تواند هدف اصلی مشارکت را محقق سازد. چرا که این انگیزه مشارکت با رویکرد مثبت انجام نمی شود و با رویکردی سلبی و منفی و یا لجبازی سیاسی و اجتماعی صورت می گیرد تا به یکی رای دهند که طرف مقابل رای نیاورد.
این سبک مشارکت نمی تواند موثر و در عرصه اجتماعی و مطالبه گری سازنده باشد. با چنین رویکردی صرفاً کاندیدایی بر دیگری برتری می یابد بی آنکه مطالبه گری موثر محقق گردد.