«تکریم خانواده و بازنشستگان» به چه معناست

انسجام هرجامعه ای بسته به تحکیم بنیان خانواده هاست و شأن خانواده ها نیز بسته به حفظ حرمت ریش سفیدان آن می باشد. در وضعیت کنونی می بینیم که نه بنیه ای برای تحکیم خانواده باقی مانده و نه به لحاظ موقعیت اقتصادی- اجتماعی بزرگان خانواده قادر به ایفای نقش خود هستند.
متأسفانه از برخی ارزش های اجتماعی کشور تنها نامی در تقویم های روزشمار باقی مانده و در همان روز همایشی برای آن برگزار می گردد و کار تمام می شود.
اما روز«تکریم خانواده و بازنشستگان» به سبب اهمیت و جایگاهی که به لحاظ انسجام اجتماعی دارد، نباید فقط یک برگ از تقویم باشد و نهایتاً برای آن همایش برگزار کنیم و گزارشی از آن پخش و مطالب کلیشه ای را مدام تکرارنمائیم.
امروز مسئله خانواده به عنوان یکی از استراتژیک ترین موضوعاتی است که ما در عرصه اجتماعی و به دنبال آن در حوزه اقتصادی با آن مواجهیم. باید تعارفات را کنار بگذاریم و بپذیریم که عملکرد ضعیف و ناصحیح در بدنه اجرایی کشور طی ادوار گذشته کار را به جایی رسانده که اصل بنیان خانواده متزلزل شده است چه برسد به اینکه بخواهد انسجام جامعه را حفظ نماید!.
خانواده یعنی مأمن و پناه اعضای آن؛ اما وقتی برای فراهم سازی نیازهای اولیه این خانواده تمام اعضا باید کارکنند و از نقش هایی که برعهده دارند بگذرند تا نقش درآمدزایی برای تأمین هزینه ها را برعهده بگیرند، طبیعی است که چرخه نظم و مسئولیت ها در خانواده برهم خواهد خورد و خروجی مناسبی برای حفظ انسجام جامعه نخواهد داشت و دچار آسیب و تبعات گسترده خواهد شد.
آسیب هایی که امروز نمود آن را در افزایش طلاق و پاشیدگی خانواده به عینه مشاهده می کنیم؛ آسیب هایی که از افتادن فرزندان به دام اعتیاد و انواع بزه های خرد عیان گردیده؛ آسیب هایی که موجب شکل گیری ناهنجاری های رفتاری به عنوان الگویی دائمی دربین اقشارجوان گردیده است و آسیب های متعدد دیگری که می توان در سطح جامعه بی واسطه و عیان مشاهده کرد.
این خانواده زمانی شیرازه اش از هم می پاشد که بزرگ و ریش سفید آن نتواند نقش مرکزیت خود در حفظ فرزندان و حلقه خانوادگی را ایفا کند. امروز ریش سفیدان هرخانواده ای اغلب در زمره بازنشستگانی هستند که دیگر توان کار ندارند و با حقوقی ماهیانه و حداقلی به زور امورات خودشان بر می آیند؛ چه رسد به اینکه بخواهند امورات دیگران را مدیریت کنند و یا چتر حمایت سنتی که همواره از سوی بزرگترها برای سایراقوام و بستگان باز می شد را در دست بگیرند.
متأسفانه مسئله حفظ بنیان خانواده و بهبود وضعیت معیشتی بازنشستگان آنطور که باید و شاید از سوی نامزدهای انتخابات هم مورد تمرکز و توجه قرار نگرفت و به صورت کلی به آن پرداخته شد. درحالی که یکی از مهمترین و با اهمیت ترین موضوعاتی که امروز کشور با آن مواجه است مسئله معضلات خانواده ها و اوضاع نامناسب بازنشستگان می باشد.
باید توجه داشته باشیم که پرداختن به وضعیت معیشت و رفاه خانواده ها موضوعی تک بعدی نیست؛ بلکه حل شدن هر مشکلی از گرفتاری های خانواده ها می تواند نقش سازنده ای در ایفای نقش اعضای خانواده داشته باشد. پدر ومادر خانواده اگر بتوانند ساعات کمتری سرکار باشند و یا مادران خانه دار بتوانند بدون دغدغه های کاری و معیشتی به تربیت فرزندان بپردازند، قطعاً بسیاری از مشکلات و معضلات ما در کوتاه مدت و بلند مدت حل خواهد شد.
رسیدگی به معیشت بازنشستگان به معنای اهمیت بخشیدن به حفظ آبرو و جایگاه آنهاست. امروز کمتر بازنشسته ای را می بینیم که شغل دوم نداشته باشد و تن به کارهای سخت ندهد. درحالی که به سن وسالی رسیده اند که به لحاظ جسمی باید مراقب سلامت خود باشند تا بتوانند نقش سازنده ای را که در حفظ حلقه خانوادگی برعهده دارند به خوبی ایفا نمایند.