آشنایی با تمدن گمشده ایران عهد کهن

در سی‌امین نشست تخصصی شاهنامه‌پژوهی به بررسی «تمدن گمشده ایران در عهد کهن» پرداخته و توضیحاتی در مورد آن ارائه شد.
به گزارش آفرینش به نقل از خانه اندیشمندان علوم انسانی، سی‌امین نشست علمی، شاهنامه‌پژوهی تخصصی توسط موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم به دبیری محمد رسولی تاریخ‌دان و شاهنامه‌شناس،  هوشنگ طالع، دیگر استادان، صاحب‌نظران و شاهنامه‌پژوهان در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
در ابتدای این نشست، رسولی با اشاره به «تاریخ محور» بودن شاهنامه، اظهار کرد: برخی تمدن‌ها و حکومت‌های قبل از تاریخ مکتوب، که از سوی مستشرقین و مورخین به عنوان تمدن‌ها و حکومت‌های مستقل منطقه ما و میان‌رودان مطرح می‌شود، همان بخش‌هایی از تمدن گمشده ایران عهد کهن است.
این تاریخ‌دان افزود: هنگامی که سخن از ایران می‌شود یعنی پهنه‌ی گسترده‌ای که از شمال رود سیحون و از جنوب تا آن سوی خلیج فارس و دریای ایران(عمان) و از غرب تا میان رودان و قفقاز را دربرمی‌گیرد، لذا همه‌ تمدن‌های پیدا شده در این گستره (مانند تمدن آنائو،کاسی‌ها، اوراتورها ،آکد و...) صد در صد ایرانی بوده‌اند.
رسولی ادامه داد: برخی از این تمدن‌ها و حکومت‌ها، در واقع استان‌ها، ساتراپ‌ها و مناطقی از زیر مجموعه شاهنشاهی ایران بزرگ بوده است.برای مثال تمدن حکومت ایلام، چیزی نبوده، جز اینکه بخشی از حکومت لهراسپیان شاهنامه است. تمدن‌های خارج از این محدوده هم متاثر از تمدن ایران بوده‌اند.