نظام درمانی کشور طاقت شوک ندارد

گزارشات سازمان بهداشت جهانی از عملکرد نظام بهداشت و درمان کشورمان در بسیاری از مولفه های مبارزه با بیماری های عفونی و واگیردار و به مرحله ریشه کن سازی برخی از آنها نشانگر زحمات و برنامه ریزی های مناسب در این حوزه می باشد.
بسیاری از افراد میانسال جامعه روزهایی که در سراسر کشور قطره فلج اطفال توزیع می شد را به یاد دارند. روزهایی که نیروهای کادر درمان از سوی ارگان های مختلف کوچه به کوچه و پلاک به پلاک قطره خوراکیبه کودکان می دادند و این بیماری را در کشور ریشه کن کردند.
اما هرچه رو به جلو آمدیم از یکسو جمعیت افزایش یافت و از سوی دیگر مطابق با نیازهای جمعیتی امکانات فراهم نشد، زیرساخت ها به روز و گسترده نگردید، شاهد پاندمی ها و بیماری های جدید بودیم و از همه مهمتر دچارعارضه مهاجرت کادر درمان و تبدیل شدن آن به یک بحران طی سال های گذشته بوده ایم.
این چالش های کلان فشاری شدید بر شاکله نظام بهداشت و درمان کشور وارد کرده و در یکی از تکانه های شدید در دوران کرونا دیدیم که نظام سلامت و کادر درمان کشور تا مرحله ای پیش رفت که شاهد جان باختن تعداد زیادی از این عزیزان بودیم و شدت فشارهای وارده به جایی کشید که برخی از آنها کار و تخصصشان را رها کردند .
امروز نیز شاهد شیوع برخی بیماری های خطرناک از شرق و غرب جهان هستیم. از تب دنگی گرفته تا آبله میمونی که نمونه ها و شیوع آن در سراسر جهان قابل مشاهده است و همه نگران این هستند که این بیماری ازمرزهای کشور عبور نکند .
آبله میمونی در کشورهایی همچون پاکستان مشاهده شده و رفت و آمدهای مرزی احتمال ورود و شیوع آن به کشور را افزایش می دهد. به نظر می رسد باید از پاندمی کرونا درس ها و تجارب زیادی کسب کرده باشیم. مهمترین موضوعی که می باید از روزهای تلخ کرونا و شیوع بیماری به یاد داشته باشیم این است که ابتدا ترسی از بیان انتشار و ابتلای آن نداشته باشیم و به جای حبس آمارها به سمت آگاه سازی عمومی جهت پیشگیری اقدام کنیم.
مسئله دیگر اهمیت تشخیص بیماری در مرزهای ورودی است. اگر مسئله آبله میمونی یا هر بیماری دیگر برای نظام بهداشت و درمان کشور اهمیت دارد باید در مرزهای ورودی مسائل مربوط به کارشناسی و تشخیص سلامت افراد مشکوک مورد توجه قرار گیرد.
مشکل مدیریتی ما در عرصه های مختلف در حوزه درمان نیز خودنمایی می کند. اینکه همواره از مرحله پیشگیری عبور می کنیم و زمانی که مشکل حاد و همه گیر می شود درصدد درمان بر می آئیم. درحالی که براساس الگوهای مدیریتی در تمامی حوزه ها به خصوص در حوزه درمان، هزینه های مدل پیشگیری بسیار کم هزینه تر و اثرگذاری آن به مراتب بیشتر از مرحله مواجهه و درمان می باشد.
بیان این نکات از باب توجه مسئولان و سیاست گذاران نظام سلامت کشور درحوزه بیماری های جهانی است. امروز آبله میمونی درحال همه گیری جهانی است. لذا باید آماده بود و مجدد همچون تجارب تلخ کرونا غافلگیر نشویم و تلفات و هزینه ندهیم.