جان مردم از هرگونه ناترازی با ارزش تر است

یکی از مولفه هایی که رئیس جمهور در زمان انتخابات و بعد آن همواره مورد تاکید قرار داده بحث ناترازی های ما در عرصه های مختلف است.
ناترازی هایی که نه یک شبه و یک ساله بلکه طی ادوار مختلف به سبب مدیریت ضعیف در برنامه ریزی و اجرا، و همچنین سبک تعاملات ما با جهان مدام تشدید شد و امروز به اوج خود رسیده است.
این ناترازی ها تمام وجوه زندگی ما را از زندگی روزمره تا مناسبات سیاسی و اقتصادی و فرهنگی در بر گرفته است و باتلاقی را در هر عرصه پیش روی ما گذاشته که بیرون آمدن از آن بسیار مشکل است.
یکی از این ناترازی ها که همواره موجب تحمیل هزینه های فراوان برکشور و ملت شده بحث انرژی است. ما در تابستان باید اضطراب برق را داشته باشیم و در زمستان کمبود فشار گاز را نظاره گر باشیم. این موضوع سال هاست که برعرصه مدیریت انرژی کشور حاکم است و جز تغییرات آب و هوایی هیچ گشایشی در این امر حاصل نمی شود. اگر در تابستان هوا خنک باشد مصرف برق کاهش یابد و در زمستان هوا گرم تر باشد که مصرف گاز کمتر شود؛ غیر از این راه چاره ای نیست.
اما جدای از بحث ضرر و زیان مادی، در عرصه ناترازی انرژی ما دامن خسارات را به جان مردم نیز کشیده ایم. هر ساله با شروع فصل سرما و افزایش مصرف گاز در سراسر کشور شاهد قطع گاز کارخانه ها و نیروگاه ها و جایگزین کردن مازوت برای سوزاندن سوخت هستیم.
مازوتی که سوزاندن آن در شهرهای بزرگ همچون تهران، فضای شهر را همچون اتاق گازی سمی می کند که حتی جوان ترها نیز دچار نفس تنگی می شوند و کارشان به بیمارستان می کشد؛ و این هوای مسموم بسیاری از سالمندان و بیماران را روانه قبرستان می کند و داغ بر دل مردم می گذارد!.
مردم چاره ای جز انجام امورات روزانه ندارند و مجبورند از خانه خارج شوند و در خیابان ها تردد کنند، استنشاق هوای مسموم ناشی از مازوت سوزی طی روزها و ماه های سرد سال بسیاری از افراد مستعد را دچار سرطان می کند و به گفته کارشناسان استنشاق گازهای سمی ناشی از مازوت سوزی زمینه اختلالات خونی، عصبی، قلبی و عروقی و بیماری های تنفسی را ایجاد می کند.
اما امسال امیدی در میان مردم کشور به وجود آمده است و دستور رئیس جمهور مبنی بر ممنوعیت مازوت سوزی موجب خرسندی جامعه گردیده است. باید خدا را شاکر بود که منتخب ملت یک دکتر است و از قضا متخصص قلب است و می داند که تنگی نفس و سکته قلبی براثرآلودگی هوا یعنی چه.
در این زمینه باید دولت را مورد تقدیر و تمجید قرار داد و اذعان داشت که اگر امکان تحول یکباره در برخی زمینه ها وجود ندارد، اما می توان با تصمیمات این چنینی رویه های غلط و هزینه آفرین را تغییر داد و بار هزینه ها را از دوش مردم برداشت. در این زمینه باید به یک نکته توجه داشت و آن «برفی نبودن» دستور دکتر پزشکیان است. یعنی دستور ایشان در لابه لای بروکراسی اداری دست به دست نشود و دست آخر اثربخشی آن از بین نرود.
اگر ملاک تصمیم دولت نظر مردم باشد، و همین فردا از آنها پرسیده شود که حاضرند برق یا گاز نداشته باشند یا اینکه مازوت بسوزد و فرزندانشان در هوای مسموم به مدرسه بروند یا سالمندانشان را از دست بدهند، قطعاً بی برقی و یا سهمیه بندی شدن گاز را انتخاب می کنند.
البته این هم از شرافت مردم است؛ وگرنه دولت وظیفه دارد نیازهای اولیه مردم در حوزه انرژی را تأمین کند و اگر امروز کم و کاستی وجود دارد هزینه آن را مردم با جان و مالشان نباید پرداخت کنند. با تمام این اوصاف اقدام اخیر دکتر پزشکیان را در مورد ممنوعیت مازوت سوزی را ارج می نهیم و امیدواریم این دستور در عرصه عمل نیز امیدآفرین باشد و روزهای زیبای پاییز و زمستان برای ما تبدیل به روزهای خاکستری و سمی نگردد.